بررسی محدوده های تحت تاثیر کنج مقعر قائم و تعیین نسبت کرنش مسطح در گودبرداری های بسیار عمیق

در پروژه‌های کاربردی عموماً از مدل‌سازی سه‌بعدی پرهیز می‌شود و با مدل‌های کرنش مسطح دوبعدی، طراحی صورت می‌گیرد، که افزایش هزینه‌های طرح را در پی خواهد داشت. در پژوهش حاضر، با بررسی نتایج پایش یک گود بسیار عمیق به عمق 60 متر، که با روش مهارگذاری پایدارسازی شده بود و با رویکرد در نظر گرفتن اثر کنج مقعر قائم در مدل‌های سه‌بعدی، عواملی همچون: تاثیر عمق و طول گود و نسبت آنها در تغییرشکل‌ها و چگونگی توزیع آن در سطح دیواره، واکاوی و نسبت کرنش مسطح و عوامل موثر در آن ارزیابی شده است. کمترین مقدار نسبت کرنش مسطح در فاصله‌ی 5 متری از گوشه رخ داده و مقدار آن در آن‌جا بین صفر تا 0/45 بوده است. به منظور بهینه‌سازی گودها، ابتدا بدون منظور کردن اثر سه‌بعدی و در حالتی با منظور کردن اثر کنج‌ها طراحی شده‌اند و با حفظ تغییرشکل یکسان بیشینه، مقایسه‌ی احجام صورت گرفته است. نتایج نشان می‌دهند در صورت منظور کردن اثر کنج در طراحی روش پایدارسازی و متناسب با ابعاد گود، میزان 21 الی 55 درصد در طول مهارها صرفه‌جویی خواهد شد.

I‌N‌V‌E‌S‌T‌I‌G‌A‌T‌I‌O‌N O‌F A‌R‌E‌A‌S A‌F‌F‌E‌C‌T‌E‌D B‌Y V‌E‌R‌T‌I‌C‌A‌L C‌O‌N‌C‌A‌V‌E C‌O‌R‌N‌E‌R‌S D‌U‌R‌I‌N‌G V‌E‌R‌Y D‌E‌E‌P E‌X‌C‌A‌V‌A‌T‌I‌O‌N‌S A‌N‌D D‌E‌T‌E‌R‌M‌I‌N‌A‌T‌I‌O‌N O‌F T‌H‌E P‌L‌A‌I‌N S‌T‌R‌A‌I‌N R‌A‌T‌I‌O

The mechanism of deformation in very deep excavation is more complex than in shallow excavations. The deformation of the excavation near the corners is lower and a threedimensional effect can be considered in the design in order to optimize very deep excavations. On the other hand, in practical projects, threedimensional modeling is avoided and the plain strain models ordinary has been used which will increase the project costs. It must also be ensured that the assumption of a plain strain governs the problem. This study examines the results of monitoring a very deep excavation to a depth of 60 meters which has been stabilized by the anchorage method, validates a threedimensional model, and considers the vertical concave corner effect in threedimensional models including factors such as the depth and length of the excavation. Also, the Plain Strain Ratio (PSR) in this excavation is evaluated in accordance with parametric studies. The lowest value of the PSR occurred at a distance of 5 m from the corner and was equal to 0.45. By maintaining the maximum deformation, the length of the anchors was designed first without considering the threedimensional effect; in another case, the effect of the corners was considered and the volumes were compared. The results showed that if the corner effect was included in the design of the stabilization method, about 21% to 55% of the total length of the anchors would be saved, being dependent on the excavation depth. The minimum and maximum values of the plain strain ratio in the corner and middle of the excavation are the same in all dimensions and are equal to 0.75 to 1. Due to the equality of the dimensions of the excavation (length and height), none of them has an effect on the range of the plain strain ratio values.