ارزیابی مولفه ی استحکام در تاب‌آوری لرزه‌یی سازه‌های قاب مهاربندی شده ی کوتاه و میان مرتبه در ساختگاه نزدیک گسل

یکی از رویکردهای چندجانبه‌ی مقابله با آثار تخریبی سوانح، که در سال‌های اخیر به آنها توجه شده است، رویکرد تاب‌آوری است. در پژوهش حاضر، به تبیین و ارزیابی «مولفه‌ی استحکام» تاب‌آوری لرزه‌یی برای دو نوع سازه‌ی فولادی با اسکلت مقاوم لرزه‌یی حاوی پنل‌های با مهاربندی همگرا و شورون در دو پیکربندی یک‌سویه و دوسویه در دو تیپ کوتاه و میان‌مرتبه پرداخته شده است. ابتدا با انتخاب پیکربندی‌های مناسب سازه‌یی و مدل‌سازی رفتار غیرارتجاعی اعضا، دسته‌یی از رکوردهای حوزه‌ی نزدیک لرزه‌یی به سازه‌ها اعمال شده است، سپس با انجام تحلیل‌های دینامیکی افزاینده (i‌d‌a)، پاسخ‌ها استخراج شدند و پایه‌یی برای تهیه‌ی منحنی‌های شکنندگی لرزه‌یی قرار گرفتند. پس از آن «مولفه‌ی استحکام» تاب‌آوری لرزه‌یی برای سازه‌های مورد مطالعه تعیین و ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند که شاخص‌های مولفه‌ی استحکام تاب‌آوری لرزه‌یی پیکربندی شورون یک‌سویه در سازه‌های کوتاه‌مرتبه و پیکربندی دوسویه در سازه‌های میان‌مرتبه تا 9٪ بزرگ‌تر از شاخص مربوط به پیکربندی‌های دیگر هستند.

Evaluation of Robustness Component of Seismic Resilience in Low and MidRise Braced Frame Structures in the NearField Site

Earthquake as one of the most significant types of natural disasters have had considerable influence on human life for a long time and its unpredictable occurrence in terms of time and place has always caused vast human and financial losses. The energy released and the consequent shocks caused by the earthquake cause a lot of damage to natural structures, infrastructures, and buildings. The devastating effects of earthquakes quickly cause human and financial losses spreading to different economic, social, political, and cultural aspects of human society. Given that these different dimensions are closely interrelated, and thus affecting each other, the necessity of an appropriate and coherent multifaceted approach to managing and reducing the destructive effects of disasters gains significance. Resilience is defined as the ability of a unified system to reduce the chance of shock occurrence, absorption of its energy upon arrival, and quick recovery after a shock; now, in the case of earthquake, there are three stages to take into account to reduce: the probability of failure; consequences of failure such as financial and human losses and adverse economic, and social effects; and recovery time. This study aimed to elaborate and evaluate the robustness component of seismic resilience for two types of steel structures with a seismicresistant frame characterized by panels equipped with a convergent chevron bracing system. This system includes two configurations of “Regular Chevron Bracing” and “Chevron and Inverse Chevron Bracing” in two different classes of low and midrise structures. First, appropriate modeling was considered to evaluate the inelastic behavior of plastic hinges in structural elements and then, nearfield seismic records were selected by considering the seismic directivity effects. Next, Incremental Dynamic Analysis (IDA) was carried out to plot the respective curves that became the basis for the preparation of seismic fragility curves. Finally, the numerical values for the “Drop of Functionality” of the structures were determined, and the robustness component of the seismic resistance for structures under study was evaluated. A comparison of the obtained results showed the privileges of “Chevron and Inverse Chevron Bracing” and “Regular Chevron Bracing” in lowrise and midrise structures, respectively, in terms of configuration performance.