بررسی اندازه ی درز انقطاع در پل‌ها با ملاحظه ی آثار ضربه و اندرکنش خاک-سازه

پدیده‌ی ضربه در پل‌ها که در محل درز انقطاع بین دو بخش از عرشه و یا عرشه و کوله‌ها رخ می‌دهد، می‌تواند موجب خرابی در محل برخورد و یا افتادن عرشه از روی پایه شود. یکی از راهکارهای کاهش خسارت‌های ناشی از پدیده‌ی مذکور، انتخاب اندازه‌ی مناسب درز انقطاع است. لذا در پژوهش حاضر، با مدل‌سازی 6 پل 2 و 3 دهانه با دوره تناوب‌های مختلف و درنظر گرفتن درزهای انقطاع 2٫5، 5، 7٫5، 10، 12٫5 و 15 سانتی‌متری، اثر اندازه‌ی درز انقطاع در پارامترهای لرزه‌یی شامل بیشینه‌ی جابه‌جایی مطلق عرشه، بیشینه‌ی لنگر خمشی پایه، بیشینه‌ی نیروی ضربه و نرخ تعداد ضربه بررسی شده است. پل‌های مورد مطالعه تحت 16 شتاب‌نگاشت حوزه‌های دور و نزدیک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش اندازه‌ی درز انقطاع موجب کاهش تعداد برخورد و افزایش بیشینه‌ی جابه‌جایی عرشه می‌شود. همچنین زلزله‌های حوزه‌ی نزدیک موجب ایجاد پاسخ‌های لرزه‌یی بزرگ‌تر در پل‌ها نسبت به زلزله‌های حوزه‌ی دور می‌شوند.