ارائه‌ی یک رویکرد نرم‌افزاری مبتنی بر شبیه‌سازی چهاربعدی جهت شناسایی پویای تداخل‌های زمانی فضایی در پروژه‌های ساختمانی و ارزیابی کمی تاثیر آن‌ها بر بهره وری نیروی انسانی

نادیده گرفتن فضا در زمان‌بندی پروژه‌های ساختمانی، باعث بروز تداخل‌هایزمانی فضایی می‌شود، که در آن‌ها فضاهای کاری موردنیاز فعالیت‌هایی که به‌صورت هم‌زمان اجرا می‌شوند، تداخل فیزیکی دارند. تداخل میان فضای موردنیاز نیروی انسانی، یکی از عوامل تاثیرگذار در بهره‌وری در پروژه‌های ساختمانی به‌شمار می‌رود. از طرفی، به‌کارگیری روش‌های فشرده‌سازی می‌تواند منجر به افزایش تعداد و شدت تداخل‌ها شود. در پژوهش حاضر، یک سیستم «شناسایی دینامیکی تداخل‌های زمانی فضایی و ارزیابی کمّی تاثیر آن‌ها مبتنی بر شبیه‌سازی چهاربُعدی» با هدف بهبود روش‌های برنامه‌ریزی در پروژه‌های ساختمانی ارائه شده است. برای نخستین بار در حوزه‌ی تداخل‌های زمانی فضایی ساختمانی به منظور شناسایی تداخل‌ها، حرکت نیروی انسانی با 4 الگوی اجرایی و 4 موقعیت شروع حرکت متفاوت شبیه‌سازی شده است. همچنین، شدت تداخل‌ها از طریق ارزیابی میزان افزایش تراکم نیروی انسانی در فضاهای کاری اندازه‌گیری شده است. بدین منظور علاوه بر ابعاد تداخل، درصد کاهش فضای سرانه‌ی در دسترس نیروی انسانی هر فعالیت بعد از بروز تداخل با توجه به فضای کمینه‌ی سرانه‌ی موردنیاز هر فعالیت محاسبه شده است.