آثار مستقل و ترکیبی سیاست‌های قیمت‌گذاری تراکم و بهبود سیستم اتوبوس‌رانی در استفاده از خودروی شخصی در سفرهای شغلی به محدودۀ زوج-فرد تهران

در پژوهش حاضر، سیاست قیمت‌گذاری تراکم با عوارض متغیر نسبت به وقت از روز، به‌عنوان سیاست مدیریتی دفعی و بهبود سیستم اتوبوس‌رانی از طریق اعمال دو سیاست کاهش زمان سفر اتوبوس و کاهش فاصله‌ی ایستگاه اتوبوس تا محل کار، به‌عنوان سیاست‌های تشویقی بررسی شده‌اند. با استفاده از رجحان بیان شده، 231 نفر از شاغلان محدوده‌ی زوج فرد شهر تهران نسبت به سیاست‌های موردنظر، مدل لوجیت آشیانه‌یی انتخاب وسیله‌ی سفر ساخته و اثرات مستقل و ترکیبی سیاست‌ها برآورد شده است. نتایج نشان داده‌اند که سیاست قیمت‌گذاری تراکم در ساعات 30:6 تا 9 صبح، اگر به‌صورت ترکیبی با سیاست کاهش فاصله‌ی ایستگاه اتوبوس تا محل کار اعمال شود، می‌تواند تا 0٫49 سهم گزینه‌ی خودروی شخصی در ساعات مذکور را کاهش دهد. همچنین می‌توان به سیاست‌های پیشنهادی پژوهش حاضر به‌عنوان جایگزینی برای طرح زوج فرد شهر تهران توجه کرد.