ارزیابی عملکرد مخلوط‌های آسفالتی گرم براساس مدل های آزمایشگاهی تجربی در برابر پدیده ی شیارشدگی

شیارشدگی از جمله خرابی‌های شایع در روسازی‌های انعطاف‌پذیر است. مطالعه‌ی حاضر به ارزیابی خرابی شیارشدگی در سرعت‌های مختلف پرداخته است. لذا، 48 نمونه‌ی مخلوط آسفالتی گرم تهیه و تحت آزمایش قرار گرفته‌اند. نمونه‌ها در دماهای 40 و 55 درجه‌ی سانتی‌گراد، تحت تنش‌های 100 و 200 کیلوپاسکال، در 3 زمان مختلف بارگذاری و نیز در 2 زمان استراحت، آزمایش شده‌اند. نهایتاً یک مدل عددی با ضریب همبستگی 0٫9077 به‌عنوان خروجی اصلی پژوهش ارائه شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داده‌اند که تاثیرگذارترین عوامل در رشد خرابی در روسازی انعطاف‌پذیر به ترتیب: دما، تغییرات زمان بارگذاری و تنش هستند. در ادامه، در مدل به‌دست آمده رشدی حدود 76٪ در عمق شیار روسازی در نامناسب‌ترین شرایط محیطی، با افزایش زمان بارگذاری از 100 میلی‌ثانیه به 1000 میلی‌ثانیه مشاهده شده است. در نهایت، به‌منظور کاهش خرابی‌های روسازی آسفالتی در مناطق گرمسیری، کمینه‌ی سرعت حرکت خودرو 20 کیلومتر بر ساعت تعیین شده است.