ارزیابی و تدوین شاخص های حمل و نقل اضطراری (مطالعه موردی: شریان های اصلی منطقه ی یک شهرداری تهران)

در مناطق شهری، زمانی که بحرانی رخ می‌دهد (به‌ویژه زلزله)، چگونگی تعیین مناطق پرخطر، انتقال شهروندان به مناطق امن و ایمن و کاهش تلفات و مصدومان از عمده‌ی موارد نگرانی مدیران شهری و مقامات دولتی است. برای تسریع در حمل و نقل اضطراری پس از وقوع سوانح باید بهینه‌ترین مسیرها مورد توجه قرار گیرند. با توجه به اهمیت موضوع در پژوهش توصیفی تحلیلی حاضر، رویکرد تحلیل چندعاملی (a‌h‌p) به منظور تعیین و ارزیابی پارامترهای موثر در انتخاب مسیرهای بهینه‌ی حمل و نقل اضطراری مورد توجه قرار گرفته و در منطقه‌ی یک شهر تهران عملیاتی شده است. نتایج نشان داده است که در تعیین مسیرهای حمل و نقل اضطراری، 17 شاخص تاثیرگذار و پارامترهای اصلی شامل: ایمنی، طول مسیرها، ترافیک و فرهنگ هستند. در کل، تراکم جمعیت با 23٫55٪ بیشترین و کیفیت خودروها با 2٫13٪ کمترین میزان اهمیت را دارند.