نقش درک از خطر و نگرانی‌های والدین بر سفر مستقل کودکان به مدرسه

سفرهای آموزشی می‌توانند سهم بزرگی در رشد بلوغ فکری کودکان دبستانی) مخصوصاً زمانی‌که مستقل سفر می‌کنند) داشته باشند. تاکنون در تحلیل شیوه‌های سفرهای تحصیلی کودکان دبستانی به بررسی متغیرهای اقتصادی اجتماعی بسنده شده و به کمّی‌سازی و بررسی عوامل روان‌شناختی در انتخاب شیوه‌های سفرهای دانش‌آموزان دبستانی پرداخته نشده است. در مطالعه‌ی حاضر به تحلیل نقش متغیرهای درک از خطر و نگرانی‌های والدین در نحوه‌ی همراهی و شیوه‌های مستقل سفر کودکان در کنار سایر متغیرها پرداخته شده است. تعداد 1078 پرسش‌نامه میان والدین دانش‌آموزان پایه‌های اول تا سوم دبستان در 9 مدرسه‌ی پسرانه و دخترانه‌ی دولتی و غیردولتی شهر رشت در اسفندماه سال 1392 توزیع شده است. براساس داده‌های حاصل از پرسش‌گری میدانی، نتایج مدل لوجیت چندگانه و تحلیل واریانس چندمتغیره نشان می‌دهد کودکانی که با همراهی والدین به مدرسه رسانده می‌شوند، والدین نگران‌تری دارند و هرچه نگرانی والدین بیشتر شود، احتمال سفرهای مستقل کودکان دبستانی به مدرسه کمتر می‌شود.