بررسی اثرات صلبیت فونداسیون در مسیر گسلش در گسل های شیب لغز معکوس

وقوع زمین‌لرزه‌های بزرگ در نزدیکی شهرهایی که در حوزه‌ی نزدیک قرار دارند غیرقابل انکار است. حرکت زمین در حوزه‌ی نزدیک، خصوصیات متفاوتی نسبت به حوزه‌ی دور از گسل دارد. پس از زمین‌لرزه‌های مخربی همانند: لاندرز )کالیفرنیا، 1992(، چی چی )تایوان، 1999(، و کوجاالی )ترکیه، 1999(، جامعه‌ی مهندسی به فکر درنظر گرفتن ویژگی‌های متفاوتی در طراحی سازه‌های نزدیک گسل افتاده است؛ که یکی از آن‌ها، گسلش سطحی است. با توجه به اینکه اثر مخرب گسلش سطحی در بسیاری از آیین‌نامه‌های طراحی سازه‌ها در برابر زلزله نادیده گرفته شده است، در نوشتار حاضر به بررسی اثر مخرب آن پرداخته شده است. در پژوهش حاضر، با استفاده از نرم‌افزار اجزاء محدود a‌b‌a‌q‌u‌s به بررسی اثر صلبیت فونداسیون در تغییر مسیر گسلش پرداخته شده و لایه‌ی خاک و فونداسیون گسترده با ضخامت‌های مختلف و با اعمال اندرکنش خاک و فونداسیون، تحت جابه‌جایی‌های ناشی از زلزله قرار گرفته‌اند. نتایج نشان داده است که افزایش صلبیت فونداسیون، موجب تغییر مسیر گسلش می‌شود.