شناسایی عوامل موثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق از دیدگاه کارشناسان ترویج استان آذربایجان غربی

هدف کلی این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای ساختارمند بود که روایی آن با کسب نظرات اصلاحی گروهی از متخصصان و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (84/0=?) تایید گردید. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان ترویج کشاورزی استان آذربایجان غربی در سال 91- 1390 بود (381n=) که از این میان، تعداد 180 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (180n=). نتایج تحقیق نشان داد که سازگاری دستاوردهای تحقیقاتی با فرهنگ، ارزش ها و نیازهای جامعه روستایی، احساس نیاز و مسیولیت کارگزاران ترویج نسبت به لزوم برقراری ارتباط و همچنین گویه توانایی کارگزاران ترویج در شناخت مسایل و مشکلات روستاییان مهم‌ترین راهکارها در ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی هستند. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، عوامل موثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی در نُه عامل خلاصه شدند که شامل عوامل انگیزه کارگزاران ترویج و تحقیق برای همکاری با یکدیگر، توانایی و تخصص کارگزاران ترویج و تحقیق، کاربردی بودن دستاوردهای تحقیقاتی، برنامه ریزی مشترک فعالیت ها، رقابت درون سازمانی بین ترویج و تحقیق، تعداد کافی کارگزاران ترویج و تحقیق، ثبات ساختاری سازمان تات، تمایل بین دو سازمان برای ارتباط و ارایه فقط خدمات ترویجی توسط کارگزاران ترویج بودند. این عوامل توانستند 74 درصد از واریانس عوامل موثر بر ارتباط بین ترویج و تحقیق کشاورزی را تبیین کنند.