عوامل موثر بر رضامندی کشاورزان از سیستم‌های آبیاری نوین در شهرستان بهبهان

آب مهمترین عامل محدود کننده برای کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان است. همچنین تقاضا برای منابع آب در این مناطق بالا و رقابت میان بخش های مختلف اقتصاد برای آن بسیار شدید است. در پاسخ به این شرایط، بکارگیری نوآوریهای مختلف تکنیکی، نهادی و سیاست های مداخله ایی برای بهره وری کارآمد، عادلانه و پایدار از منابع کمیاب آب ضروری می باشد. در این راستا بسیاری از دولت ها استفاده از سیستم های نوین آبیاری را برای مقابله با مشکل کمبود آب در بخش های کشاورزی خود معرفی نموده اند. با این حال موفقیت کامل این سیاست بستگی به پذیرش آن توسط کشاورزان و متعاقباً رضایت کشاورزان از آنها دارد. با توجه به این واقعیت ها، هدف مقاله حاضر بررسی و ارزیابی رضایت کشاورزان از سیستم های نوین آبیاری می باشد که در نهایت منجر به درک بهتر این نکته می شود که چرا کشاورزان سیستم آبیاری جدید را رد می‌کنند یا می‌پذیرند. برای دستیابی به این اهداف، روش پیمایش به عنوان روش تحقیق مورد استفاده قرار گرفت. جامعه آماری، کشاورزانی بودند که سیستم های نوین آبیاری را در شهرستان بهبهان در استان خوزستان واقع در جنوب ایران مورد استفاده قرار داده اند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه توسط پانل متخصصان و پایایی آن با یک مطالعه راهنما (ضریب آلفا 81/0 94/0)  انجام گرفت. نتایج معادلات مدل ساختاری نشان داد، رضایت کشاورزان به طور عمده توسط ارزش دریافت شده تعیین می گردد. کیفیت  خدمات دریافتی، دیگر متغیر تعیین کننده رضامندی است. در حالیکه، انتظارات هیچگونه اثری بر متغیر رضامندی ندارد. در نهایت رضامندی افراد بطور قابل توجهی، وفاداری آنها به سیستم آبیاری جدید را تبیین می کند. یافته های تحقیق پیشنهاداتی برای سیاستگذاری کلان جهت افزایش رضامندی کشاورزان نسبت به سیستم های آبیاری نوین ارایه می دهد.

Factors Affecting Farmers’ Satisfaction with New Irrigation Systems in Behbehan Township

Water is the major limiting factor for agriculture in an arid and semiarid region. Demand for available water resources is fast and the competition among the various sectors of the economy for the scarce water is becoming intense. In response to these conditions, pursuing various innovative technical, institutional and policy interventions to enable the efficient, equitable and sustainable utilization of the scarce water resources. In this regard, many governments introduce new irrigation systems to address water shortage in their agriculture sectors. However, the success of such policy completely depend on farmers’ adoption and this, in turn, depends on farmers’ satisfaction.  In light of these facts, the aim of this paper is to investigate and measure farmers’ satisfaction with a new irrigation system that ultimately leads to a better understanding of why farmers adopt or reject new irrigation system. To achieve these goals, the survey method is applied as a research method. The statistical populations were farmers who adopted the new irrigation system in Behbehan Township in Khuzestan province in southern Iran. Data were collected using a researcher made questionnaire. Validity questionnaires were approved by a panel of expert and its reliability was approved by a pilot study (0.810.94). Structural equation modeling showed that farmers’ satisfaction mainly was determined by value followed by perceived quality. The findings yield public policy and marketing recommendations for stimulating the adoption of new irrigation systems among farmers. The findings yield public policy and marketing recommendations for stimulating the adoption of new irrigation systems among farmers.