ارزیابی امنیت اجتماعی آب در دهستان‌های شهرستان کرمانشاه

با توجه به اثرات تغییرات آب و هوایی و فعالیت‌های بشر، بسیاری از نواحی جهان در حال رویارویی با بحران‌هایی با محوریت آب هستند. گام ضروری برای رویارویی با حوادث آب محور و تعدیل تبعات آن، شناخت و درک عمیق از ابعاد برگشت‌پذیری و مقاومت افراد برای ارتقای آستانه تحمل آنان است. ازاین‌رو، مطالعه حاضر به ارزیابی امنیت اجتماعی آب در دهستان‌های شهرستان کرمانشاه پرداخته است. پژوهش حاضر در سال 1396 انجام‌شده و از نوع توصیفی و پیمایشی است. جامعه‌ی آماری تحقیق، سرپرستان خانوارهای روستایی پنج دهستان شهرستان کرمانشاه می‌باشند. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، حدود 376 خانوار تعیین گردید. روش نمونه‌گیری، خوشه‌ای است. طبق تحلیل نتایج حاصل از وزن دهی ابعاد امنیت اجتماعی آب توسط متخصصان، برگشت‌پذیری زیرساختی و ظرفیت مقابله در برابر خشکسالی دارای بالاترین درجه اهمیت در شکل‌گیری مفهوم امنیت اجتماعی آب می‌باشند. با در نظر گرفتن اوزان مولفه‌ها، دهستان دورودفرامان و جلالوند دارای بالاترین میانگین برگشت‌پذیری و دهستان ماهیدشت دارای بالاترین مقدار میانگین ظرفیت مقابله می‌باشد. درمجموع، سطح امنیت اجتماعی آب در دهستان‌های موردمطالعه نسبتاً پایین بوده و بیشترین مقدار متوسط آن مربوط به دهستان ماهیدشت بوده است.

Assessment of Social Water Security in Rural Districts of Kermanshah County

Many parts of the world are confronted with waterbased crises, considering the effects of climate change and human activities. Recognizing and deep understanding of the dimensions of resilience and coping of individuals to promote their tolerance threshold is an essential step to deal with waterrelated events and adjust its consequences. The present study, therefore, aimed to assess the social water security in rural districts of Kermanshah. This study was conducted in 2017 in descriptive and survey method. It makes use of a Cluster sampling method and regarding Morgan table, the sample size includes 376 members of households of 5 rural districts of Kermanshah. The analysis of the results of weighting social security dimensions by experts, infrastructure Resilience and coping capacity against drought were crucially significant in shaping the concept of social security of water. Considering the components’ weight, Doroudfaraman and Jalalvand rural districts had the highest average of resilience and the Mahidasht rural district had the highest average of coping capacity. Generally, the level social security of water in all studied districts was relatively low and Mahidasht district owns the highest average.