مقدمه ای بر پیشینه ادب فارسی در گرجستان

پیوندهای فرهنگی- تاریخی ایران و گرجستان پیش از پادشاهی هخامنشیان آغازشده است .بخشی از آثار حماسی و اسطوره‌ای ایرانی پیش از اسلام وارد فرهنگ گرجی شد. از قرن 12 میلادی نیز شماری از آثار ادبیات فارسی دری ازجمله شاهنامه و ویس و رامین به زبان گرجی برگردانده شد .هرچند جز ترجمه ویس و رامین و پاره‌ای بخش‌های شاهنامه چیزی به دوره حاضر نرسیده است. در فاصله قرن‌های 15 تا 18 شماری از شاهکارهای ادب فارسی- عمدتاً متون روایی و حماسی - به گرجی برگردانده شد. بعدها طی قرن بیستم برخی دیگر از آثار برجسته ادبی فارسی همچون آثار مولوی، سعدی، حافظ و خیام به گرجی ترجمه شد. آنچه حائز اهمیت است تاثیر شگرفی است که آثار ادبی فارسی در شکل‌گیری و ایجاد ادبیات گرجی داشته‌‌اند .این تاثیرگذاری هم در فرم هم در محتوا در شاهکارهای ادب گرجی به‌خصوص پلنگینه‌پوش شوتا روستاولی به‌خوبی نمایان است. این مقاله در پی آن است تا ضمن تبیین پیشینه ادب فارسی در گرجستان ، سیر ترجمه آثار فارسی به زبان گرجی را بررسی کرده ، پس ازمعرفی برخی از مهم ترین ترجمه‌ها تاثیر آنها را در ادبیات گرجی آشکار نماید.