کاربردهای اسطوره‌ای رنگ در شعر اخوان ثالث

رنگ به‌عنوان یکی از عناصر محسوس شعری در شعر مهدی اخوان‌ثالث با جنبه‌های نمادین و اسطوره‌ای پیوند می‌خورد. این شاعر نوپرداز باستان‌گرا بر شعر کهن و مفاهیم اسطوره‌ای تسلط دارد، و از این مفاهیم بارها در توصیف اوضاع اجتماعی دورۀ خود استفاده می‌کند، درواقع کاربرد انواع رنگ‌ها بازتاب نمادین نحوۀ نگرش و تفکر او است. کاربرد فراوان انواع رنگ‌ها در اشعار نیمایی اخوان که عرصۀ بروز و ظهور اسطوره نیز هست . نوع نگرش و باورها و ذهنیات او را دربارۀ اوضاع و احوال روزگارش نشان می‌دهد. همچنین شعر عرصۀ بروز و نمود بخش‌های نهان و تاریک نهاد اوست و در واقع ناخودآگاه او را نمایان می‌سازد؛ آن بخش‌هایی که در جامعۀ هم‌عصر او به‌سادگی امکان بروز و ظهور ندارند، در قالب رنگ‌ها به تصویر کشیده می‌شوند، رنگ‌هایی که از گذشته‌های دور تاکنون نماد مفهوم و مضمونی خاص هستند. اخوان ثالث از رنگ‌های متعددی برای بیان دقیق‌تر مضمون‌های مدنظرش استفاده کرده است: سپید و سیاه و سبز و سرخ و زرد و آبی پربسامدترین رنگ‌هایی هستند که در شعر او نماد موضوعات گوناگون طبیعی، انتزاعی یا اجتماعی قرار گرفته‌اند. همچنین او از رنگ‌هایی چون لاژوردی، شنگرف، نیلی، زنگار، زبرجد، سیمگون و خضرا که در شعر کهن و سبک خراسانی کاربرد داشته اند بهره گرفته است.

mythological depictions of colour in the poetry of akhavan-sales

colour, as one of the observable elements of poetry in mehdi akhavan-sales’s poems, is connected with symbolic and mythological aspects. he was a poet of the new style and an archaist who had mastery over ancient poetry and mythological concepts. he frequently employed these concepts in describing his time’s social situation and the use of various colours represents a symbolic reflection of his mentality. this article examines the abundant depiction of colours in akhavan’s poems in nima style (sheʻr-e nimaaʼi), which is also the arena of the emergence of myth and demonstrates his beliefs about the conditions of his time. moreover, poetry provided the ground for revealing akhavan’s unconscious and expressing the concealed and dark parts of his being. the features of his personality that could not appear in his contemporary society were depicted in the form of colours, symbolizing certain concepts and themes since the distant past. akhavan-sales has used colours to express his desired themes more precisely: white, black, green, red, yellow, and blue are the most frequent colours that symbolize various natural, abstract, or social issues in his poetry. he additionally has used ancient terms for colours such as lajvardi (azure), shangarf (cinnabar), nili (cerulean), zangar (rust), zebarjad (yellowish-green), simgun (silver), and khazra (green/ blue), which were common in old poetry and khorasani style.