ابوریحان بیرونی و مشاهیر ادب فارسی: نقدی مستند بر چگونگی انعکاس سیمای ابوریحان در ادبیّات فارسی

ابوریحان بیرونی، دانشمند بزرگ ایرانی صاحب کتاب و تالیفات بزرگ در زمینه های متعدّد علوم زمان خود بوده است که متاسّفانه تنها معدودی از آن باقی مانده است. این امر احاطه کامل او را در همه علوم زمان خود نشان می دهد؛ بر این اساس باید در میان مشاهیر ادبیّات فارسی، بخصوص معاصران وی، به ابعاد مختلف چهره علمی این محقّق بزرگ اشاره شود. این پژوهش به شیوه تحلیلی توصیفی بر اساس منابع کتابخانه ای به گردآوری داده هایی پیرامون شیوه انعکاس چهره ابوریحان بیرونی در آثار مشاهیر ادب پارسی، اعمّ از شعر سنّتی و نثر تاریخی ادبی بخصوص در قرن چهارم و پنجم می پردازد و با نگرشی تحلیلی، داده های موجود را ارزیابی می کند. یافته های موجود انعکاس محدود و تک بعدی این شخصیّت بزرگ در پاره ای آثار یا سکوت تاریخی ادبی را نشان می دهد که در مقایسه با حضور سایر شخصیّتهای علمی، بخصوص حکمای یونانی در این آثار  تحلیل می شود.