تاثیر محیط کشت، منبع کربن و طیف نور در نوساقه زایی و شیوه تیمار اکسین در ریشه زایی پایه رویشی Gisela 6

هدف: به منظور بومی­سازی و بهینه­سازی ریزازدیادی گزیلا 6، یکی از پایه­های مفید اکثر گونه­های هسته­دار به‏ویژه گیلاس، اثر نوع محیط کشت، منبع کربن، نور و شیوه کاربرد اکسین در نوساقه­زایی و ریشه­زایی مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش­ها: تاثیر مستقل6 نوع محیط کشت، 5 منبع کربن و 3 طیف نور همراه با غلظت­های مختلف ba و iba با استفاده از جوانه­های جانبی به‏عنوان ریزنمونه روی میزان نوساقه­زایی و طول نوساقه­ها مطالعه گردید. درصد ریشه­زایی، تعداد و طول ریشه­ها به دو روش: پالسینگ پایه نوساقه­ها در 1 میلی‏گرم در لیتر محلول iba و naa در زمان­های متفاوت و کشت نوساقه­ها در محیط جامد حاوی  6 غلظت­­ از هورمون­های iba و naa بررسی شد. نتایج: ms مناسب­ترین محیط کشت بوده و بیشترین تعداد و طول نوساقه به‏ترتیب در ms حاوی 30 گرم در لیتر شکر معمولی (80/3 نوساقه) و ساکارز (56/7 میلی­متر) به‏دست آمد.  نور سفید و نور قرمز  به ترتیب بیشتر در تعداد نوساقه­زایی و طول نوساقه­ها موثر می­باشد. بیشترین تحریک ریشه­زایی در روش پالسینگ در حضور1 میلی‏گرم در لیتر iba در مدت 10 و 20 دقیقه اتفاق افتاد. نتیجه گیری: شرایط بهینه رشد در مرحله ازدیاد نوساقه عبارت بود از کشت ریزنمونه­ها در  محیط ms حاوی شکر معمولی و bap 1 میلی‏گرم در لیتر تحت نور سفید و استفاده از روش پالسینگ نوساقه­ها در محلول هورمون iba برای ریشه­زایی