بررسی ایمونوهیستوشیمیایی اثر هیپوتیروییدی مادری در دوران بارداری و شیردهی بر تغییرات بیان لامینین در آلویول‏های ریه نوزادان رت نژاد ویستار

هدف: در این مطالعه سعی شده است با استفاده از مطالعات ایمونوهیستوشیمی، بررسی اثر هیپوتیروییدی مادری بر تغییرات بیان لامینین در آلویول های ریه نوزادان رت نژاد ویستار مورد بررسی قرار گیرد.مواد و روش ها: در این بررسی از رت های ماده باکره نژاد ویستار استفاده شد. رت های مادر در دو گروه تجربی (هیپوتیرویید و هیپوتیرویید تیمار شده با تیروکسین) و یک گروه کنترل (هر گروه شامل 12 رت) قرار گرفتند. در گروه های تجربی، رت ها 14 روز قبل از جفت گیری به‏ترتیب در معرض داروهای ضدتیروییدی پروپیل تیواوراسیل، با دوز 50 میلی گرم و به‏طور هم‏زمان داروهای پروپیل تیواوراسیل و لووتیروکسین، به‏ترتیب با دوزهای50 و 1میلی گرم در هر لیتر آب آشامیدنی قرار گرفتند. پس از 14 روز جهت اطمینان از تغییرات سطح هورمون‏ها، از رت های مادر تست خون گرفته و به آن ها اجازه جفت گیری داده شد. سپس از ریه نوزادان 10 روزه جهت انجام مطالعات ایمنوهیستوشیمیایی نمونه برداری به‏عمل آمد. نتایج: در آلویول های ریه، در گروه هیپوتیرویید کاهش معنی داری در بیان لامینین (001/0p= ) مشاهده شد، درحالی‏که گروه هیپوتیرویید تیمار شده با تیروکسین تفاوت معنی داری را نسبت به گروه کنترل نشان نداد.نتیجه گیری: هورمون‏های تیروییدی اثرات بسیار مهمی بر بیان لامینین و تکوین ریه دارند، به‏طوری‏که هیپوتیروییدی مادری باعث کاهش قابل توجهی در بیان لامینین در آلویول ها می شود. بنابراین تغییر در میزان طبیعی هورمون‏های تیروییدی مادری می تواند باعث تغییرات گسترده ای در تکوین آلویول های ریه جنین و نوزاد شود.