القا مرگ سلولی برنامه ‏ریزی شده در سلول‌های ‌سرطان انسانی A549 به‏ واسطه عصاره هیدروالکلی گیاه مریم‏ گلی (Salvia Officinalis)

هدف: هدف از مطالعه‏ی حاضر بررسی اثرات سمی و اکسیداتیو عصاره هیدروالکلی مریم‏گلی بر سلول های سرطانی رده a549 می‏باشد.   مواد و روش‏ها: برای بررسی غلظت های عصاره مریم گلی، سلول ها در ظروف مخصوص کشت و سنجش mtt برای تعیین ic50 و توان زیستی سلول در روزهای 1، 3، 5 و 7 انجام شد. هم‏چنین برای بررسی اثرات تیمار غلظت ic50 بر القای آپوپتوزیس، از سنجش آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز دخیل در مسیر استرس اکسیداتیو و رنگ‏آمیزی اکریدین اورنج استفاده شد. به‏علاوه، از رنگ‏آمیزی گیمسا و dapi به‏منظور بررسی تغییرات مورفولوژیکی سلول و هسته استفاده شد. نتایج: غلظت ic50 عصاره مریم گلی برای سلول های a549 5 میلی‏گرم بر میلی‏لیتر به‏دست آمد. براساس نتایج، عصاره مریم‏گلی به‏صورت معنی داری تاثیر سیتوتوکسیک بیش‏تری بر رده سلولی a549 در مقایسه با نمونه کنترل داشت. سلول های a549 تحت تیمار با عصاره، در زمان های مختلف تفاوت بارز و وابسته به دوزی را نشان دادند. نتایج حاصل از رنگ‏آمیزی ها، تاییدی بر القای آپوپتوزیس در گروه تیمار بود. هم‏چنین نتایج بیان آنزیمی نشان داد که فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در گروه تیمار در مقایسه با گروه کنترل به‏طور معنی داری افزایش یافت. نتیجه‏گیری: براساس نتایج فوق، عصاره هیدروالکلی مریم‏گلی ضمن القا فعالیت آنتی اکسیدانتی، اثر آپوپتوتیک قابل ملاحظه‏ای به‏صورت وابسته به دوز و زمان بر سلول های سرطانی ریه دارد.