کالوس زایی و باززایی ارقام گندم نان از ریزنمونه‌های مختلف

هدف: هدف از انجام این تحقیق، مطالعه بررسی اثر تنظیم کننده های رشدگیاهی، نوع و ترکیبات محیط کشت، ژنوتیب رقم مورد استفاده و نوع ریزنمونه بر قابلیت کالوس زایی و باززایی ارقام گندم است. مواد و روش‫ها: در این تحقیق از دو نوع محیط کشت (n6، ms) و سه ریزنمونه جنین نارس، جنین رسیده و قطعات برگی استفاده شد. برای کالوس زایی در ریزنمونه جنین رسیده و قطعات برگی از محیط کشت n6 حاوی تنظیم کننده رشد 2, 4-d و برای باززایی از محیط کشت n6 حاوی تنظیم کننده رشد naa، bap و kin استفاده شد. در ریزنمونه جنین نابالغ از برای کالوس زایی و باززایی از محیط کشت ms حاوی تنظیم کننده رشد مختلف استفاده شد.نتایج: کالوس زایی و باززایی در این تحقیق بسته به ژنوتیپ و نوع ریزنمونه و نوع ترکیبات محیط کشت متفاوت بود. به‫طوری‫که در ریزنمونه جنین نابالغ بیشترین میزان کالوس زایی و باززایی مربوط رقم چمران بود. در ریزنمونه جنین بالغ، بیشترین میزان کالوس زایی و باززایی مربوط به لاین c-d-9 بود. در ریزنمونه قطعات برگی، بیشترین میزان کالوس زایی مربوط به لاین c-d-9 و سطح 2/4بوط به  لاین c-d-9 در محیط کشت 6)n6 (حاوی mg/l iaa 1+ mg/l ba 1به‫دست آمد.نتیجه گیری: پاسخ به کشت بافت در گندم تحت تاثیر عوامل متعددی از قبیل ژنوتیپ، نوع ریزنمونه، تنظیم کننده های رشد می باشد. از این آزمایش می‫توان این نتیجه را گرفت که نوع و غلظت تنظیم کننده های رشدگیاهی  مورد استفاده در محیط کشت از  رقمی به رقم دیگر برای القای کالوس زایی و باززایی گندم متفاوت است و  جنین نارس بهترین ریزنمونه و ژنوتیپ رقم مورد استفاده، از مهم ترین فاکتورهای تاثیرگذار در کشت بافت گندم است.