اثر کورکومین بر تمامیت غشا و شاخص‏های استرس اکسیداتیو بیضه و سرم موش‌های تیمار شده با کادمیوم کلراید

هدف:  پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر کورکومین بر تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم و فاکتورهای استرس اکسیداتیو سرم و بیضه موش های نر تیمارشده با کادمیوم انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 24 موش نر بالغ نژاد nmri به چهار گروه دسته بندی شدند: 1-کنترل،2 -کادمیوم کلراید (5 میلی گرم بر کیلوگرم)، 3-کورکومین (100 میلی گرم بر کیلوگرم)، 4-کورکومین + کادمیوم کلراید. تیمارها به‏صورت تک دوز انجام شد و پس از 24 ساعت اسپرم های اپی دید یمی گروه های مختلف جهت بررسی تمامیت غشا مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر این میزان مالون دی آلوئید (mda) و همچنین قدرت آنتی‏اکسیدانتی کل سرم و بیضه مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط آنالیز واریانس یک‫طرفه همراه شده با تست توکی انجام و تفاوت میانگین‏ها در حد معنی دار (0p<0/05) در نظر گرفته شد. نتایج: در این پژوهش کادمیوم کلراید باعث کاهش معنی دار تمامیت غشای پلاسمایی اسپرم نسبت به گروه کنترل شد. علاوه بر این کادمیوم موجب افزایش معنی‏دار mda سرم و بیضه و کاهش معنی دار قدرت آنتی‏اکسیدانتی کل سرم و بیضه نسبت به گروه کنترل شد. در گروه کورکومین + کادمیوم کلراید، کورکومین توانست به‏طور معنی‏داری اثرات مخرب کادمیوم را بر روی این پارامترها در مقایسه با گروه کادمیوم جبران کند. نتیجه گیری: به‫نظر می رسد که کورکومین به‏عنوان یک آنتی اکسیدانت قادر است اثرات مخرب کادمیوم کلراید را بر روی تمامیت غشا اسپرم، پراکسیداسیون لیپید و قدرت آنتی اکسیدانتی کل سرم و بیضه بهبود بخشد.