بررسی تاثیر پلیمر pll بر خصوصیات و کارایی انتقال ژن توسط دی بلاک کوپلیمر زیست تخریب پذیر pla-peg

هدف : مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر انکپسوله سازی همزمان dna با نسبت های متفاوت pll توسط کوپلیمر pla-peg بر افزایش کارایی انتقال ژن به سلول های پستانداران و خصوصیاتی از قبیل زیست سازگاری، محافظت از dna در برابر آنزیم های برشی، سرعت رهایش dna، اندازه و پتانسیل ذتای ذرات انجام گرفت.مواد و روش‫ها: نانوذرات pla-peg/pll/dna با نسبت های متفاوت pll، بر اساس تکنیک  انتشار حلال تهیه شدند. سپس درصد رهایش dna، اندازه و پتانسیل ذتای ذرات در بافر سالین فسفات با 7/4=ph مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: با افزایش درصد pll در نانوذرات pla-peg/pll/dna اندازه و پتانسیل ذتای ذرات حاصل افزایش یافت. آنالیز ژل الکتروفورز از dna استخراج شده از نانوذرات pla-peg/dna و pla-peg/pll/dna پس از تیمار با آنزیمdnasi، بیانگر توانایی کوپلیمر pla-peg و pla-peg/pll در محافظت از dna بود. بررسی فلوسایتومتری و میکروسکوپ فلورسنس تایید کرد که بازده انتقال ژن با افزایش نسبت pll در نانوذرات pla-peg / pll / dna بهبود می‫یابد. علاوه بر این بازده انتقال ژن یک و نیم برابر بیشتر از پروتئین pll / dna در محیط سرمی است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد نانوذرات pla-peg/pll/dna از توانایی بالایی در انتقال ژن به سلول های mcf7 در مقایسه با کمپلکس pll/dna در محیط های حاوی سرم برخوردار می باشند.