بررسی فراوانی ژن های مقاومت کینولونی وابسته به پلاسمید در جدایه های بالینی اشریشیا کلی و گونه های کلبسیلا در تهران

سابقه و هدف: حضور ژن های پلاسمیدی qnr در باکتری ها عامل اصلی ایجاد مقاومت در برابر کینولون ها به شمار می آید. این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن های qnr وابسته به پلاسمید و ژن های مقاوم aac(6)ibcr در جدایه های بالینی اشریشیاکلی و کلبسیلا جداسازی شده از تهران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 132 جدایه اشریشیاکلی و 98 جدایه کلبسیلا از بیماران مبتلا به عفونت ادراری مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی تهران جمع آوری گردید. مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش کربیبائر و معیار clsi انجام شد. پس از استخراج ژنوم، به منظور تکثیر ژن های qnr و aac(6)ibcr از روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) استفاده گردید. یافته ها: در مجموع 47.72 درصد از جدایه های اشریشیا کلی نسبت به آنتی‏بیوتیک سیپروفلوکساسین و 62.12 درصد نسبت به نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند. همچنین 38.77 درصد از جدایه های کلبسیلا در برابر سیپروفلوکساسین و 51.02 درصد نسبت به نالیدیکسیک اسید مقاوم بودند. در مطالعه حاضر شیوع ژن های aac(6)lbcr، qnra، qnrb وqnrs  در جدایه های اشریشیا کلی به ترتیب 30.18، 37.73، 67.92 و 33.96 درصد و در کلبسیلا به ترتیب 31.42، 22.85، 68.57 و 31.42 درصد گزارش شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده فراوانی نسبتاً بالای ژن های qnr در جدایه های اشریشیاکلی و کلبسیلا مقاوم به سیپروفلوکساسین در شهر تهران بود.