>
Fa   |   Ar   |   En
   اثر ضد میکروبی نانوذرات نقره سنتز شده با استفاده از تراوش های بذر علف هرز بر آسینتوباکتر بامانی و باسیلوس سریوس  
   
نویسنده خاتمی مهرداد ,پورسیدی شهرام ,خاتمی منوچهر ,کیکاوسی کی قباد
منبع دنياي ميكروب ها - 1394 - دوره : 8 - شماره : 1 - صفحه:18 -25
چکیده    سابقه و هدف: با توجه به خاصیت ضد میکروبی نقره و افزایش این خاصیت در مقیاس نانو، می توان از آن در مبارزه با عوامل مختلف بیماری زا بهره برد. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد میکروبی نانوذرات نقره سنتز شده با استفاده از تراوش های بذر علف هرز بر روی سویه های استاندارد آسینتوباکتر بامانی و باسیلوس سریوس انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی نانوذرات نقره با استفاده از تراوش های بذر علف هرز جغجغه سنتز شدند. نانوذرات سنتزی با استفاده از طیف سنجی ماورابنفش- مریی، پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی گذاره مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور بررسی اثر ضد باکتریایی نانوذرات سنتز شده، از روش رقت سازی لوله ای استفاده شد. یافته ها: سنتز نانوذرات نقره با آنالیز طیف سنجی ماورابنفش- مریی و پراش اشعه ایکس تایید گردید. میکروسکوپ الکترونی سنتز نانوذرات نقره با قطری در محدوده 5 تا 35 نانومتر را نشان داد. کمترین غلظت مهارکنندگی برای باکتری های آسینتوباکتر بامانی و باسیلوس سریوس به ترتیب 1/56 و 3/12 میکروگرم بر میلی لیتر و کمترین غلظت باکتری کشی 3/12 و 6/25 میکروگرم بر میلی لیتر گزارش شد.نتیجه گیری: سنتز زیستی با استفاده از تراواش های بذر علف هرز جغجغه روشی بسیار کم هزینه و بدون نیاز به مصرف انرژی است. توانایی استفاده از علف هرز جغجغه در سنتز نانو ذرات نقره باعث می شود که بتوان از این گیاه که مصرف مفیدی ندارد، به عنوان یک منبع زیستی مفید برای سنتز نانو ذرات نقره در مقیاس صنعتی استفاده نمود
کلیدواژه نانوذرات نقره ,علف هرز ,کمترین غلظت باکتری کشی ,کمترین غلظت مهارکنندگی
آدرس دانشگاه شهید باهنر کرمان, کارشناس ارشد، گروه بیوتکنو‌لوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنرکرمان, ایران, دانشگاه شهید باهنر کرمان, استادیار، گروه بیوتکنو‌لوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی کرمان, دانشجوی تخصص، گروه رادیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان, استادیار ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، سیستان و بلوچستان، گروه فنی و مهندسی, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved