بیوسنتز نانوذرات اکسید ‌روی(Zno) با استفاده از عصاره چای سبز و تاثیر ضدبیوفیلمی آن بر سویه های سودوموناس آئروجینوسا جدا شده از عفونت زخم

سابقه و هدف: به دلیل فعالیت ضدمیکروبی نانوذرات و عدم ایجاد مقاومت می توانند گزینه‌های مناسبی به منظور مقابله با تشکیل بیوفیلم باکتریایی باشند. هدف از این مطالعه بیوسنتز نانوذرات اکسید روی با استفاده از عصاره چای سبز و تعیین میزان تاثیر آن بر تشکیل بیوفیلم در جدایه‌های سودوموناس آئروجینوسا جدا شده از عفونت زخم بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی نانوذرات بیوسنتز شده توسط آنالیزهای پراش اشعه ایکس، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری بررسی شدند. تعیین فعالیت ضدمیکروبی و حداقل غلظت مهارکنندگی نانوذرات با روش میکروبراث دایلوشن انجام شد. فعالیت ضدبیوفیلمی با تشکیل بیوفیلم به روش اُتول بررسی شد. یافته‌ها: بیوسنتز نانوذرات توسط آنالیزها تایید گردید. اندازه نانوذرات در محدوده 10 تا 90 با متوسط زیر 40 نانومتر تعیین شد. نانوذرات در غلظت‌های 250، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر فعالیت ضدمیکروبی داشتند و حداقل غلظت مهارکنندگی 500 میکروگرم بر میلی‌لیتر گزارش شد. غلظت ‌های 500 و 1000 میکروگرم بر میلی‌لیتر 25 تا 90 درصد تشکیل بیوفیلم را مهار کردند. اثرات ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی نانوذرات با افزایش غلظت آن‌ها افزایش یافت. نتیجه گیری: بیوسنتز نانوذرات با عصاره مزایای متعددی مانند سادگی، ثبات مناسب، عدم صرف انرژی، صرف زمان کم‌تر، ضایعات غیرسمی، صرفه اقتصادی و قابلیت سنتز در مقیاس بزرگ را دارد. با توجه به خواص ضدمیکروبی و ضدبیوفیلمی کاربرد این نانوذرات به عنوان پوشش در تجهیزات پزشکی و صنایع غذایی پیشنهاد می‌گردد.