مقاومت آنتی‌بیوتیکی وابسته به پمپ افلاکس در جدایه های بالینی و محیطی اسینتوباکتر بامانی

سابقه و هدف: اعضای جنس اسینتوباکتر فلور طبیعی و عامل عفونت‌های فرصت طلب بیمارستانی هستند. هدف از این مطالعه بررسی کسب مقاومت دارویی از طریق پمپ افلاکس در سویه های اسینتوباکتر بامانی مقاوم به چند دارو و نقش فنیل آرژنین بتا نفتیل آمید (paβn) به عنوان مهار کننده پمپ افلاکس بود. مواد و روش‌ها:در این مطالعه مقطعیتوصیفی 83 جدایه بالینی و 62 جدایه محیطی جمع آوری گردید. شناسایی باکتری‌های جدا شده با آزمون های استاندارد بیوشیمیایی و پرایمر اختصاصی ژن های 16s rrna و 16s23s rrna با روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (pcr) انجام شد. آزمون حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن وسنجش mic با توجه به استاندارد clsi انجام گردید. ارزیابی فعالیت پمپ افلاکس با استفاده از مهار کننده‌ paβn و فراوانی ژن adeabc با استفاده از روش pcr مورد بررسی قرارگرفت. یافته‌ها: از مجموع نمونه های مورد بررسی، در 56 (67.47%) نمونه بالینی و 34 (54.84%) نمونه محیطی باکتری اسینتوباکتر بامانی تشخیص داده شد. بر اساس نتایج آنتی‌بیوگرام 100% نمونه‌ها به سفوتاکسیم و سفتری‌آکسون مقاومت نشان دادند. تنها 7.13% از نمونه‌های بالینی و 5.89% از نمونه‌های محیطی مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی را نداشتند. شیوع adeabc  در نمونه های بالینی به ترتیب 69.60 %، 82.14%، 76.80 % و در نمونه های محیطی به ترتیب 50 %، 85.30% و 73.50 % بوده است. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی تتراسیکلین در حضور paβn در تمام جدایه‌های مقاوم با کاهش همراه بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که پمپ افلاکس می‌تواند در مقاومت آنتی‌بیوتیکی جدایه‌های اسینتوباکتر بامانی نقش داشته باشد. همچنین به دلیل مقاومت جدایه‌های اسینتوباکتر بامانی به سفالوسپورین‌ها، پیشنهاد می‌شود از تجویز آن‌ها خودداری گردد.