ارایه و ارزیابی یک مدل تجربی برای بادبردگی نازل‌های بادبزنی در تونل باد به کمک پردازش تصویر

سالانه، میلیون‏ها لیتر محلول سم، برای مبارزه با آفات و بیماری‏های گیاهی در مزارع استفاده می‏شود. استفاده‏ی گسترده از سموم شیمیایی، خطرات زیست محیطی زیادی را ایجاد می‏کند. بادبردگی ذرات یکی از مهم‏ترین معضلات در سم‏پاشی است، که باعث آلودگی زمین‏های اطراف مزرعه، انسان‏ها و سایر جانداران می‏شود. مدیریت اندازه‏ی ذره، عامل اصلی در کنترل بادبردگی است. در این تحقیق عوامل موثر در اندازه‏ی قطرات (قطرمیانه‏ی حجمی) نشسته در نواحی غیر هدف با استفاده از روش‏های آماری مورد مطالعه قرار گرفت. اثرات نوع نازل (نازل بادبزنی با سطح مقطع خروجی متفاوت)، فشار سم‏پاشی، ارتفاع بوم سم‏پاشی و سرعت باد به‌عنوان فاکتورهای موثر در بادبردگی، روی اندازه‏ی ذرات مورد بررسی قرار گرفتند. یک تونل باد افقی، با ابعاد 47/0 متر عرض، 75/0 متر ارتفاع و 5/5 متر طول برای انجام آزمایش‏ها طراحی و ساخته شد. آزمایش‏ها به-صورت فاکتوریل اسپلیت‏پلات در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با دو تکرار انجام شد. اندازه‏گیری قطرات در ترکیب‏های تیماری با نازل بادبزنی در سه سطح مقطع خروجی (11003- 87/0 میلی‏متر مربع، 11004- 18/1 میلی‏متر مربع و 11006- 8/1 میلی‏متر مربع)، فشار پاشش (150، 275 و 400 کیلوپاسکال)، سرعت باد (1، 2 و 3 متر بر ثانیه) و ارتفاع پاشش بوم (35/0، 55/0و 75/0 متر) انجام شد. کاغذهای حساس به آب در فواصل 8/0، 6/1 و 4/2 متری از انتهای پاشش نازل برای آشکارسازی اندازه‏ی قطرات استفاده شدند. در این تحقیق فاکتورهای فشار، سرعت باد و ارتفاع بر اندازه‏ی قطره در فاصله‏ی مورد نظر اثر افزایشی داشتند. ولی اثر نازل کاهشی بود. با توجه به ضرایب مدل رگرسیونی اثر سرعت باد قابل ملاحظه بود.