the effect of sustainability orientation and prior sustainability knowledge on agriculture students’ sustainable entrepreneurial intentions

The purpose of the present study was to examine an extended theory of planned behaviour (tpb) model within the domain of sustainable entrepreneurship and identified the most important factors impacting on sustainable entrepreneurial intentions in sustainable entrepreneurship. in particular, the study aimed to extend the tpb model to include sustainability orientation and prior sustainability knowledge. data were collected from 211 iranian agriculture students. the results of structural equation modelling showed that sustainable entrepreneurial intentions were determined by attitudes toward sustainable entrepreneurship and perceived behavioural control (pbc) but not subjective norms. the analysis also revealed that sustainability orientation and prior sustainability knowledge influenced sustainable entrepreneurial intentions indirectly through their effects on attitudes toward sustainable entrepreneurship and pbc. as a practical implication, educators who want to stimulate the creation of new sustainable businesses could consider the pivotal role not only of attitudes toward sustainable entrepreneurship and pbc but also of sustainability orientation and prior sustainability knowledge.

تأثیر جهت‌گیری پایداری و دانش پایداری پیشین بر قصد کارآفرینی پایدار دانشجویان کشاورزی

هدف از این مطالعه بررسی مدل توسعه یافته نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده در حوزه‌ی کارآفرینی پایدار و شناسایی مهمترین عوامل تأثیرگذار بر قصد کارآفرینی پایدار بود. به‌ویژه، این مطالعه به دنبال توسعه نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده  از طریق افزودن جهت‌گیری پایداری و دانش پایداری پیشین بود. داده‌ها از 211 دانشجوی کشاورزی ایران گرد‌آوری شد. نتایج مدل‌سازی معادلات ساختاری نشان داد که قصد کارآفرینانه پایدار با نگرش نسبت به کارآفرینی پایدار و کنترل رفتاری درک شده رابطه مثبت و معنی‌داری دارد اما رابطه بین هنجارهای ذهنی و قصد کارآفرینانه پایدار معنی‌دار نبود. تجزیه و تحلیل میانجی هم نشان داد که جهت‌گیری پایداری و دانش پیشین پایداری بر قصد کارآفرینی پایدار به طور غیرمستقیم از طریق نگرش نسبت به کارآفرینی پایدار و کنترل رفتاری درک شده تأثیر داشته است. به عنوان یک پیشنهاد کاربردی می‌توان گفت آموزشگرانی که به دنبال ترویج راه‌اندازی کسب و کارهای پایدار هستند، باید نه تنها به نقش محوری نگرش نسبت به کارآفرینی پایدار و کنترل رفتاری درک شده فراگیران توجه کنند بلکه همچنین باید جهت‌گیری پایداری و دانش پایداری پیشین آنها را در نظر بگیرند.