assessment of the sustainable rural livelihoods assets in langroud county

The present descriptive survey aims to analyze sustainable rural livelihood in langarud county of guilan province, iran. the statistical population was composed of all rural people in this county (n=37904). convenience sampling used to determine sample size (n=180). they were selected by proportionally allocated random sampling method. the research instrument was a selfdesigned questionnaire whose face and content validity was confirmed by a panel of experts. the reliability of the questionnaire was estimated by cronbach’s alpha to be 0.76, implying its reliability. results showed that among five capitals of sustainable livelihood, social, human, physical, natural and financial capitals were ranked from the first to fifth, respectively. accordingly, rural people were in the best condition in terms of social capital compared to other capitals. concerning the level of sustainable livelihood capitals, it is recommended that rural development policies should spur livelihood diversification as a core strategy. in addition, attempts should be made to enhance rural people’s awareness of what they have and to change their attitude towards what they feel in their life and/or they see in nature.

ارزیابی دارایی های معیشت پایدار روستایی در شهرستان لنگرود

هدف این پژوهش توصیفی پیمایشی، تحلیل معیشت پایدار روستایی در شهرستان لنگرود استان گیلان است. جامعه آماری شامل تمام روستاییان این شهرستان (38904=N) است که حجم نمونه با استفاده از جدول حداقل حجم نمونه کرجی و مورگان تعیین شد (180=n) و این تعداد با روش نمونه­گیری خوشه­ای متناسب انتخاب شد. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه­ای محقق­ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط کارشناسان و متخصصان تأیید شد. پایایی آن نیز بر اساس آلفای کرونباخ 76/0 محاسبه شد که بیانگر پایایی ابزار اندازه­گیری است. نتایج تحقیق نشان دادکه در بین پنج سرمایه معیشت پایدار، به ترتیب سرمایه­های اجتماعی، سرمایه انسانی، سرمایه فیزیکی، سرمایه طبیعی و سرمایه مالی در رتبه­های اول تا پنجم قرار گرفتند. مردم روستا از لحاظ سرمایه اجتماعی در مقایسه با سایر سرمایه­ها از وضعیت بهتری برخوردار بودند. با توجه به سطوح سرمایه­های معیشت پایدارف توصیه می­شود که سیاست­های توسعه روستایی به­عنوان یک استراتژی اساسی، سبب تنوع معیشت شود. علاوه بر این، باید تلاش شود تا مردم روستا از آنچه در اختیار دارند آگاه شوند و نگرش خود را نسبت به آنچه در زندگی خود و در طبیعت می­بینند تغییر دهند.