determination of technical efficiency and optimum size of rice farms in mazandaran province (case study: fereydunkenar county)

A reason for the success of the agricultural sector in developed countries is the regulation of farm size as it allows for the scale economy of production. considering that the size of agricultural production units should be specifically determined based on the crop and the area where it is produced, this study aims to determine the optimum size of rice farms in fereydunkenar county, mazandaran province. so, 198 farmers were randomly interviewed in 2014. the results show that the optimal economic size of the farms in the study area is 1.949 ha, 43% larger than the average cultivation area in the region. the results of the technical efficiency using the stochastic nonparametric envelopment of data model (stoned) also show that paddy size has a direct correlation with the efficiency of these units in the studied area and production in larger farms is more economical and efficient. therefore, it is suggested to consider plans to encourage rice farmers to establish cooperatives and change their farm management style from small farm owning to integrated management.

تعیین کارایی و اندازه بهینه مزارع برنج استان مازندران (مورد مطالعه: شهرستان فریدونکنار)

یکی از دلایل موفقیت بخش کشاورزی در کشورهای پیشرفته سامان دادن به اندازه قطعات مزارع می‌باشد، چرا که این امر موجب ایجاد صرفه جویی در مقیاس تولید می شود. با توجه به این که اندازه واحدهای تولید کشاورزی باید به طور اختصاصی برای هر محصول و در هر منطقه صورت بگیرد هدف از مطالعه حاضر تعیین اندازه بهینه مزارع برنج شهرستان فریدونکنار  در استان مازندران می‌باشد. برای انجام این تحقیق از اطلاعات 198 کشاورز در سال 1393 که به صورت تصادفی مورد مصاحبه قرار گرفته­اند، استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد اندازه بهینه اقتصادی مزارع درمنطقه مورد مطالعه 949/1 هکتار است که 43 درصد  بزرگتر  از متوسط سطح زیر کشت منطقه است. نتایج تخمین کارآیی فنی با استفاده از مدل ناپارامتریک تصادفی فراگیر داده­ها (StoNED) نیز نشان داد که اندازه مزارع کشت برنج در منطقه مورد مطالعه رابطه مستقیمی با میزان کارایی این واحدها دارد و در شرایط ثابت، تولید در مزارع بزرگتر اقتصادی‌تر و کاراتر است. بنابراین پیشنهاد می‌گردد تا تمهیداتی اندیشیده شود تا برنجکاران به تشکیل تعاونی­ها و تغییر مدیریت مزارع از حالت خرده مالکی به مدیریت­های یکپارچه تشویق شوند.