بازشناسی مولفه های هویتّی مسکن سنتی بر اساس آیات قرآن و روایات ائمه معصومین

مسکن سنتی همواره بر اساس عقاید مذهبی ساکنین آن خلق می شد و معمار سنتی تا حد امکان به اصول، قواعد و روش های احداث خانه در آیات و احادیث توجه می نمود و لذا اثری که خلق می کرد بر مبنای آن الگوها شکل می گرفت و همواره روح دینی در مسکن سنتی جریان می یافت. بر این اساس این مقاله در راستای پاسخگویی به سوال و تایید فرضیه زیر شکل گرفته است. سوال: مولفه های هویت اسلامی در مسکن سنتی چیست و چه رابط هایی با یکدیگر دارند؟ فرضیه: بر اساس آیات قرآن و روایات معصومین (به طور مستقیم و غیر مستقیم) در باره مسکن و محل زندگی، الگوهای هویت اسلامی مشخص و رابطه میان آنها بر اساس بازشناسی مولفه های هویت اسلامی دریافت می شود. روش تحقیق از نوع تاریخی و توصیفی- تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای با مطالعه اسناد سخت و نرم و نیز مطالعه میدانی می باشد. همچنین در بخشی از پژوهش از مطالعه میدانی به روش مصاحبه نیمه سازمان یافته بهره گیری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد هویت دینی مسکن سنتی در 3مولفه پیوند ساختاری، پیوند محیطی و پیوند معنایی قابل دست هبندی است که این سه با یکدیگر همپوشانی داشته و تفکیک ناپذیرند؛ بدین معنا که الگوهای هویت دینی ابتدا در ساختار شکل می گیرند، سپس در محیط قوام می یابند و در نهایت با پیوندهای معنایی متعالی می گردند. در انتهای مقاله نیز راهبردهای بازآفرینی هویت اسلامی در مسکن معاصر بر اساس مولفه های هویتی دریافتی از مسکن سنتی بیان می گردد.