مقایسه نظریه روانشناختی بالبی با تعالیم اسلام در ارتباط با نقش مادر در تربیت کودک

وظیفه تربیتی فرزندان از لحاظ اولویت (کیفیت تاثیر) و اوّلیت بر عهده مادران است. در تمام نظریه های رشد، مادر به عنوان فرد تاثیرگذار بر کودک نام برده شده است. بر این اساس، در پژوهش حاضر به سوالاتی از قبیل این که در روانشناسی کیفیت تاثیر مادر بر فرزند چگونه بحث شده است؟ قرآن و روایات تا چه اندازه نقش مادر را بر فرزند تبیین نموده و مشترکات و مفترقات اسلام و علم روانشناسی در رابطه با این موضوع چیست، پاسخ داده می شود لذا این نوشتار، در ابتدا نظر دانشمندان علوم تربیتی و روانشناسی را در ارتباط با تاثیر مادر در تربیت فرزند تبیین کرده و سپس به بررسی دیدگاه اسلام در این زمینه، می پردازد. اهم نتایج پژوهش این است که روانشناسانی مثل بالبی به تاثیر نقش مادر به بعد از تولد نوزاد اهمیت داده‌اند درحالی‌که اسلام، آغاز تربیت را از زمان ازدواج و انتخاب همسر دانسته و تربیت را در زمان قبل از ازدواج و بارداری و پس از تولد فرزند به‌صورت جداگانه موردبررسی قرار می دهد. در هر دو نگرش ویژگی های مادر در تکوین شخصیت فردی و اجتماعی کودک سهم بسزایی دارد. در دیدگاه اسلامی، این مولفه نیز می تواند فطرت انسان را تغییر دهد. پدر نیز علاوه بر نقش تربیتی خود، به عنوان عاملی اثرگذار بر سلامت روحی مادر و به‌تبع آن بر تربیت صحیح فرزندان مطرح می شود.