callus induction and shoot regeneration using indole acetic acid and nisopentenylamino purine combinations and two types of explant in tomato

Effects of different concentrations of iaa (0, 0.3, 0.6 mg/l) and 2ip (0, 0.3, 0.6, 0.9, 1.2 mg/l) and their combinations on callus induction and shoot regeneration of hypocotyl and its thin cell layer (tcl) explants in tomato was studied. explants were prepared from hypocotyls of seedlings in the aseptic condition. hypocotyl segments were more efficient than tcl explants for callus induction and it was occurred on the 96.0 percent of hypocotyl explants as compared to 76.5 percent of tcl explants. the mean diameter of formed calli on the hypocotyl explants were significantly more than tcl explants. the calli on hypocotyl explants were more regenerative than calli produced on tcl explants and 60.1 percent of calli produced on hypocotyl explants developed the shoots while the regenerated shoots from the calli of tcl explants were 21.45 percent. percentage of shoot induction on tcl explants was maximum (47.44 percent) in the medium containing 0.3 mg/l 2ip and 0.6 mg/l of iaa. explant typehad significant influence on the shoot number per callus. calli developed on tcl explants regenerated more shoots significantly than hypocotyl explants. the recorded shoot number per callus of tcl and hypocotyl explants were 6.45 and 3.22, respectively. the mean length of developed shoots on the hypocotyl segments was significantly higher than that of tcl explants and maximum length of shoot was obtained on the medium containing only 0.3 mg/l iaa.

القای کالوس و باززایی شاخه با استفاده از ترکیب‌هایی از IAA و 2ip و دو نوع ریزنمونه در گوجه فرنگی

تاثیر غلظت­های مختلف IAA  و 2ip و ترکیب­های آن­ها در القای کالوس و باززایی شاخه در هیپوکوتیل و لایه نازک سلولی ریزنمونه­های گوجه فرنگی مورد مطالعه قرار گرفت. ریزنمونه­ها از هیپوکوتیل­های گیاهچه در شرایط استریل تهیه شدند. قطعات هیپوکوتیل نسبت به ریزنمونه­های تهیه شده از لایه نازک سلولی برای القای کالوس کارایی بیشتری داشتند و در 96% ریزنمونه­های هیپوکوتیل در مقایسه با 5/76% ریزنمونه­های لایه نازکی از سلول­ها کالوس القاء شد. میانگین قطر کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه­های هیپوکوتیل نسبت به قطر کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه­های لایه نازک سلولی به طور معنی­داری بیشتر بود. کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه­های هیپوکوتیل نسبت به کالوس تشکیل شده روی ریزنمونه­های لایه نازک سلولی از باززایی بیشتری برخوردار بود و 1/60 % کالوس­های متعلق به هیپوکوتیل شاخه زایی داشتند در حالی که این مقدار برای کالوس لایه نازک سلولی 45/21 % بود. حداکثر درصد القای شاخه زایی (44/47) روی ریزنمونه­های لایه نازک سلولی در محیط کشت حاوی 3/0 میلی گرم در لیتر 2ip  و 6/0 میلی گرم در لیتر IAA مشاهده شد. نوع ریزنمونه تاثیر معنی­داری بر تعداد شاخه تشکیل شده در هر کالوس داشت. باززایی شاخه در کالوس­های حاصل از لایه نازک سلولی به طور معنی­داری نسبت به کالوس­های تشکیل شده روی قطعات هیپوکوتیل بیشتر بود و تعداد شاخه تولید شده روی کالوس­های لایه نازک سلولی و هیپوکوتیل به ترتیب 45/6 و 22/3 ثبت شد. میانگین ساقه­های تولید شده روی قطعات هیپوکوتیل به طور معنی­داری نسبت به ریزنمونه­های لایه نازک سلولی بیشتر بود و بیشترین طول ساقه در محیط کشت حاوی 3/0 میلی گرم در لیتر IAA ایجاد شد.