floral morphology, pollen quality, and self-(in) compatibility in three natural prunus interspecific hybrids

The occurrence of inter-specific hybrids between two species in nature has the potential ability to develop new fruit trees with desirable traits. in this study, flower morphology, viability, and in vitro germination of pollen grains and self-(in) compatibility, using fruit set (%) and fluorescence microscopy methods were examined in three promising natural prunus interspecific hybrids [p. armeniaca × p. salicina (bavanat) and p. cerasifera × p. armeniaca (shiraz and shahriar)]. bavanat and shiraz had the highest flower diameter, while the highest number and length of stamens, as well as stamen number/pistil length ratio, belonged to shahriar. the highest and lowest pollen viability and in vitro germination were observed in shahriar and bavanat, respectively. in general, sucrose concentrations of 150 to 250 g/l increased in vitro pollen germination rate, although concentrations of more than 150 g/l had a negative effect on bavanat. the three-year average (2018-2020) of final fruit set by self-pollination ranged from 0% in shiraz to 1.3% in shahriar. a strong positive correlation was found between the occurrence of twin pistils and the mean temperature from july-august in the previous year. according to field self-pollination and fluorescent microscopy, all three genotypes were considered self-incompatible and needed pollinizer varieties.

بررسی مورفولوژی گل، کیفیت دانه گرده و خود(نا)سازگاری در سه دورگ بین گونه ای جنس prunus

پیدایش دورگ­ های بین­ گونه ­ای به صورت طبیعی می ­تواند به طور بالقوه دستیابی به نمونه­ هایی از درختان میوه با صفات ارزشمند را ممکن سازد. مورفولوژی گل، زنده‌مانی و جوانه‌زنی درون شیشه‌ای دانه‌های گرده و خود(نا)سازگاری با مطالعه درصد تشکیل میوه و روش تعقیب لوله گرده با میکروسکوپ فلورسانس بعد از خودگرده افشانی کنترل شده در سه دورگ طبیعی بین‌گونه‌ای جنس prunus شامل: [p. armeniaca × p. salicina (بوانات) و p. cerasifera × p. armeniaca  (شیراز و شهریار)] مورد بررسی قرار گرفت. دورگ ­های بوانات و شیراز بیشترین قطر گل را داشتند، درحالی که بیشترین تعداد و طول پرچم و نسبت تعداد پرچم به طول مادگی متعلق به دورگ شهریار بود. بیشترین و کمترین زنده‌مانی دانه گرده و جوانه‌زنی درون شیشه‌ای به ترتیب در دورگ­ های شهریار و بوانات مشاهده شد. به طور کلی، غلظت‌های ساکارز 150 تا 250 گرم در لیتر سرعت جوانه‌زنی دانه گرده در شرایط درون شیشه‌ای را افزایش داد، هرچند غلظت‌های بیش از 150 گرم در لیتر بر دورگ بوانات اثر منفی داشت. میانگین سه ساله (2020-2018) تشکیل میوه نهایی توسط خودگرده‌افشانی از صفر درصد در دورگ شیراز تا 1/3 درصد در دورگ شهریار متغیر بود. همبستگی مثبت معنی­ داری بین دوقلوزایی مادگی و میانگین دمای تیر‌-‌‌مرداد سال قبل مشاهده شد. نتایج آزمایش با میکروسکوپ فلورسانس نشان داد که هیچ لوله گرده‌ای 96 ساعت پس از خود گرده افشانی به تخمدان نرسیده است. بر اساس هر دو روش، هر سه ژنوتیپ خودناسازگار در نظر گرفته شدند که برای تولید میوه نیاز به ارقام گرده ­زا دارند.