the in vitro effect of berberine sulfate and berberine chloride on the growth and aflatoxin production by aspergillus flavus and aspergillus parasiticus

Background: aflatoxins are harmful mycotoxins that can contaminate animal and human food products. to prevent toxigenic fungi growth and aflatoxin production, researchers have long investigated plant compounds as potential inhibitory agents.objectives: this study aimed to evaluate the in vitro effect of berberine sulfate and berberine chloride on the growth and aflatoxin production of aspergillus flavus and aspergillus parasiticus.methods: the antifungal activity of berberine salts was determined according to the clinical and laboratory standards institute (clsi) document m38-a3. the aflatoxin levels were measured using high-performance liquid chromatography (hplc) method.results: the berberine sulfate and berberine chloride showed inhibitory effects against both aspergillus species, with minimum inhibitory concentration (mic) ranging from 125 to 500 µg/ml. berberine sulfate at 2000 μg/ml and berberine chloride at 1000 μg/ml completely inhibited the mycelial growth of a. flavus, while berberine chloride at 1000 μg/ml also completely inhibited the mycelial growth of a. parasiticus. berberine sulfate at 2000 µg/ml reduced the mycelial growth of a. parasiticus by 96.7%. conclusion: berberine salts significantly decreased the total aflatoxin production of aspergillus species at mic/2 and mic/4 concentrations (p˂0.05). the results suggest that berberine salts could be used as potential antifungal and anti-aflatoxigenic agents against toxigenic aspergillus isolates.

اثر بربرین سولفات و بربرین کلرید در شرایط برون‌تنی بر رشد و تولید آفلاتوکسین توسط آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس

زمینه مطالعه: آفلاتوکسین‌ها، سموم قارچی مضری هستند که می‌توانند خوراک دام و محصولات غذایی را آلوده کنند. ترکیبات گیاهی به‌عنوان عوامل بالقوه برای مهار رشد و تولید آفلاتوکسین توسط قارچ‌های توکسین‌زا مورد بررسی قرار گرفته‌اند.هدف: این مطالعه باهدف بررسی اثر بربرین سولفات و بربرین کلرید در شرایط آزمایشگاهی بر رشد و تولید آفلاتوکسین در آسپرژیلوس فلاووس و آ. پارازیتیکوس انجام شد.روش کار: فعالیت ضدقارچی نمک‌های بربرین براساس سند m38-a3  موسسه استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی (clsi) تعیین گردید. سطح آفلاتوکسین با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (hplc) اندازه‌گیری شد.نتایج: حداقل غلظت بازدارندگی بربرین سولفات و بربرین کلرید علیه آسپرژیلوس فلاووس به‌ترتیب 250 و 125 میکروگرم بر میلی‌لیتر بود. این مقادیر برای آسپرژیلوس پارازیتیکوس به‌ترتیب 500 و 250 میکروگرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. بربرین سولفات با غلظت 2000 میکروگرم بر میلی‌لیتر و بربرین کلرید با غلظت 1000 میکروگرم در میلی‌لیتر منجر به مهار کامل رشد میسلیوم آسپرژیلوس فلاووس شد. علاوه‌براین، بربرین سولفات با غلظت 2000 میکروگرم در میلی‌لیتر باعث کاهش 96/7 درصدی رشد میسلیوم آسپرژیلوس پارازیتیکوس شد، درحالی‌که کلرید بربرین با غلظت 1000 میکروگرم در لیتر به مهار 100 درصدی رشد میسلیوم منجر شد.نتیجه‌گیری نهایی: نمک‌های بربرین تولید آفلاتوکسین کل توسط هر دو گونه آسپرژیلوس را در غلظت‌های mic/2 و mic/4 به‌طور معنی‌داری کاهش دادند (p ˂0/05). نتایج نشان می‌دهد که نمک‌های بربرین می‌توانند به‌عنوان عوامل ضدقارچی و ضدآفلاتوکسیژنیک بالقوه در برابر جدایه‌های سمی آسپرژیلوس استفاده شوند.