molecular detection of canine distemper virus among dogs showing neurologic and non-neurologic forms of disease

Background: canine distemper (cd) is the dogs’ most contagious and lethal viral disease. despite the widespread use of vaccines to control cd, the prevalence of the cd virus (cdv) has increased at an alarming rate in recent years. objectives: to identify the genotypes responsible for the neurological and non-neurological clinical forms of cd and to investigate the presence of the virus in the neurological and non-neurological forms of the disease. methods: in this descriptive-analytical study, the samples were collected from 70 cd suspected unvaccinated dogs with clinical signs of distemper. all cases were tested with rapid tests and separated into 3 groups based on clinical signs and symptoms. cerebral spinal fluid (csf), respiratory secretion, and fecal samples of allall 70 cases were examined for reverse transcription polymerase chain reaction (rt-pcr). after sequencing the hemagglutinin gene (h gene), phylogenetic analysis of the gene isolated from cdvs was carried out using mega software, version 7. results: the rt-pcr results showed that the respiratory secretion sample in the non-neurological cdv group (85%) and the neurological cdv group (80%) had the highest level of virus contamination. however, in the non-neurological cdv group, the csf sample (40%) had a high level of infection. in neurotic groups, cases older than 12 months showed the highest percentage of distemper contamination, and in the non-neurologic cdv group, those between 3 and 6 months were more involved. sequencing and phylogenetic analysis of the h gene revealed the cdv as a member of the endemic arctic-like genetic lineage. conclusion: the genotypic examination of the hemagglutinin gene of the distemper virus reveals that the recent isolates of neurologic and non-neurologic clinical forms of cdv in iran are similar. in positive rapid test cases, the pcr test of respiratory secretions for virus detection ranks with the highest sensitivity. in neurologic cases with negative rapid test results, pcr of csf had the highest sensitivity, so it may serve as a diagnostic criterion.

شناسایی مولکولی ویروس دیستمپر (cdv ) در سگ‌های مبتلابه فرم‌های بالینی عصبی و غیرعصبی

زمینه مطالعه: دیستمپر سگ‌سانان یکی از واگیردارترین و کشنده‌ترین بیماری‌های ویروسی در سگ‌ها است. در سال‌های اخیر علی‌رغم واکسیناسیون گسترده برای کنترل دیستمپر سگ‌سانان، شیوع ویروس دیستمپر سگ‌سانان به نرخ هشداردهنده‌ای رسیده است. هدف: این مطالعه باهدف شناسایی ژنوتیپ‌های مسئول فرم‌های بالینی عصبی و غیرعصبی دیستمر سگ‌ها و بررسی فراوانی حضور ویروس در فرم‌های بالینی عصبی و غیرعصبی بیماری انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی‌تحقیقی از 70 قلاده سگ واکسینه‌نشده مشکوک به ویروس دیستمپر با علائم بالینی این بیماری، نمونه‌برداری انجام شد. ابتدا همه موارد با کیت‌های تشخیصی سریع مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس براساس علائم بالینی به 3 گروه مختلف تقسیم شدند. نمونه‌های مایع مغزی نخاعی، ترشحات تنفسی و مدفوع هر 40 سگ برای واکنش زنجیره‌ای پلیمراز-رونویسی معکوس (rt-pcr) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تعیین توالی ژن هماگلوتینین (ژن h)، تحلیل فیلوژنیکی ژن h جدایه‌های استخراج‌شده با استفاده از نرم‌افزار mega™ 7 انجام شد.نتایج: تجزیه‌و‌تحلیل نتایج نشان داد ترشحات تنفسی در گروه دیستمپر-غیرعصبی (85 درصد) و دیستمپر-عصبی (80 درصد) دارای بیشترین نمونه مثبت برای تست rt-pcr گزارش شد، اما در گروه عصبی غیردیستمپر، نمونه مایع مغزی نخاعی بالاترین (40 درصد) بود. در گروه‌های عصبی، سنین بالای 12 ماه بیشترین درصد آلودگی دیستمپر را نشان دادند و در گروه دیستمپر-غیرعصبی، سنین 3 تا 6 ماه بیشتر درگیر بودند. توالی‌یابی و تجزیه‌وتحلیل فیلوژنیکی ژن h نشان داد که تمامی نمونه‌های موردبررسی متعلق به دودمان قطبی بودند. نتیجه‌گیری نهایی: بررسی ژنوتیپی ژن هماگلوتینین ویروس دیستمپر نشان داد که جدایه‌های اخیر در هر دو شکل بالینی عصبی و غیرعصبی دیستمپر در ایران، مشابهت بسیار بالایی دارند. در سگ‌هایی که نتیجه تست سریع مثبت داشتند، تست pcr ترشحات تنفسی برای تشخیص ویروس، حساس‌ترین نمونه است. در موارد عصبی که نتایج تست سریع منفی داشتند، pcr مایع مغزی نخاعی بالاترین حساسیت را داشته است، بنابراین می‌تواند یک راه حل تشخیصی باشد.