phylogenetic analysis of attaching and effacing e. coli strains isolated from pet birds in iran

Background: enteropathogenic e. coli (epec) and shiga toxin-producing e. coli (stec) are categorized as attaching and effacing e. coli (aeec) due to their eae gene. one of the essential causes of diarrhea in humans is aeec, which affects birds, too, thereby being considered a zoonotic pathogen.objectives: our study aimed to determine aeec and evaluate its antibiotic resistance and phylogroups. methods: a total of 200 fecal samples were collected from pet birds referred to the veterinary medicine hospital, university of tehran. pcr methods were used to detect aeec using uspa, eae, bfpa, stx1, and stx2 gene-specific primers. the antimicrobial susceptibility of the recovered isolates was determined by the agar disk diffusion and mic methods. their phylogroups were analyzed based on clermont phylotyping methods.results: of 200 samples, we isolated 26 (13%) e. coli strains, 9 harbor eae genes. none of the ease-positive samples possessed the bfpa gene, but 4 had stx2, and 5 had stx1 and stx2 genes. phylogenetic analysis identified the phylogenetic groups of all aeec isolated strains but 2 (duck and cockatiel). detected phylogroups include four b2 and three d. based on our results, 7 out of 9 aeec isolated strains showed multi-drug resistance.conclusion: the discovery of common phylogroups of aeec in pet birds (a common companion animal in iran with intimate contact with their owners, especially children) and humans, as well as their resistance to a wide range of antibiotics used in human medicine, verifies aeec as a serious public health threat.

تحلیل فیلوژنتیکی سویه‌های اشرشیاکلی اتصال و آسیب (aeec) جداشده از پرندگان زینتی در ایران

زمینه مطالعه: انتروپاتوژنیک اشرشیاکلی (epec) و اشرشیاکلی‌های تولیدکننده شیگاتوکسین (stec) به‌دلیل دارا بودن ژن eae جزء اشرشیاکلی‌های اتصال و آسیب دسته‌بندی می‌شوند. aeec یکی از عوامل مهم اسهال در انسان‌ها هستند که می‌توانند پرندگان را هم درگیر کنند و باید به‌عنوان یک عامل بیماری‌زای قابل انتقال بین انسان و حیوانات مورد توجه قرار گیرند.هدف: بررسی حضور سویه‌های aeec در پرندگان زینتی، بررسی میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها و تعیین گروه‌های فیلوژنتیکی سویه‌های جداشده، به‌عنوان هدف این مطالعه در نظر گرفته شد.روش کار: درمجموع 200 نمونه مدفوعی از پرندگان زینتی ارجاعی به بخش پرندگان زینتی بیمارستان دامپزشکی دانشگاه تهران جمع‌آوری شدند. نمونه‌های مشکوک به اشرشیاکلی ازنظر حضور ژن‌های uspa، eae، bfpa، stx1، stx2 مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله بعد گروه‌های فیلوژنتیکی سویه‌های aeec جداشده تعیین شدند. در مرحله آخر مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های یادشده با کمک دو روش آگار دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت مهاری مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: به‌طورکلی، 26 سویه اشرشیاکلی (13 درصد) از نمونه‌های جمع‌آوری‌شده جداسازی شدند. از این میان، 9 نمونه دارای ژن eae بودند، و هیچ‌یک از آن‌ها ژن bfpa نداشتند. 4 نمونه تنها دارای ژن حدت stx2 و 5 نمونه دارای هر دو ژن حدت stx1 و stx2 بودند. در گروه فیلوژنتیکی 7 سویه از 9 سویه aeec قابل تشخیص بود که شامل 4 مورد گروه فیلوژنتیکی b2 و 3 مورد گروه فیلوژنتیکی d بودند. در این مطالعه مقاومت آنتی‌بیوتکی چندگانه (mdr) در 77/7 درصد از نمونه‌ها مشاهده شد.نتیجه‌گیری نهایی: شناسایی سویه‌های aeec در پرندگان زینتی (به‌عنوان یکی از رایج‌ترین حیوانات خانگی در ایران که دارای ارتباط نزدیک با صاحب خود به‌ویژه کودکان است) دارای گروه فیلوژنتیکی مشترک با سویه‌های جداشده از انسان است و همچنین مقاومت آن‌ها به طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک‌های مورداستفاده در طب انسانی، بیانگر اهمیت مطالعه aeecها به‌عنوان تهدیدی جدی برای سلامت عمومی می‌باشد.