effects of quebracho tannin extract on testicular ischemia-/reperfusion

Background: ischemia/reperfusion (i/r) injury is one of the main pathophysiologic conditions of the testis. although free radical scavenging properties of the tannins are approved, limited information exists on their antiox-idant activities. objectives: the aim of this study was to evaluate the effect of quebracho tannin extract (qte) on testicular i/r injury in rats. metod: thirty male wistar rats were randomly divided into 5 experimental groups (n=6). one group was kept as control. in i/r group, rats were subjected to 4 hours i/20 hours r, and the group was intraperitoneally (ip) injected with saline 1 hour before r. in groups 3-5, rats were subjected to 4 hours i/20 hours r, and ip injected with qte (100, 200, and 400 mg/kg) 1 hour before r. at the end of the study, left testis was removed for histological analysis and antioxidant measurement.results: i/r resulted in degenerated seminiferous tubules and loss of spermatogenesis. administration of qte (200 and 400 mg/kg) to i/r rats showed many normal seminiferous tubules. tissue malondialdehyde (mda) levels significantly increased in i/r rats (p<0.05) while qte decreased ir-induced mda level (p<0.05). experimental i/r significantly decreased superoxide dismutase (sod) and glutathione peroxidase (gpx) activities (p<0.05). ad-ministration of qte significantly increased tissue sod and gpx activities in i/r rats (p<0.05). conclusions: these findings suggested treatment with qte had a benefial effect against i/r.

اثرات تجویز عصاره تانن کبراکو بر آسیب متعاقب ایسکمی/رپرفیوژن بیضه در موش صحرایی

زمینه مطالعه: آسیب ایسکمی/رپرفیوژن یکی از مهمترین شرایط پاتوفیزیولوژیک بیضه است. علیرغم اینکه خاصیت مهاری تانن‌ها بر رادیکال های آزاد تایید شده است، اطلاعات محدودی برای فعالیت آنتی اکسیدانی آن وجود دارد. هدف: هدف از این مطالعه درک اثر تجویز عصاره کبراکو تانن (qte) بر آسیب ایسکمی/رپرفیوژن بیضه در موش صحرایی بود. روش کار: سی موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه آزمایش (6 نفر) تقسیم شدند. گروه به عنوان کنترل نگه داشته شد. موش های گروه ایسکمی/رپرفیوژن تحت دوره 4 ساعته ایسکمی و 20 ساعت رپرفیوژن قرار گرفتند و تزیق صفاقی سالین 1 ساعت قبل از رپرفیوژن انجام شد. در گروههای 3-5 سر موش تحت دوره 4 ساعته ایسکمی و 20 ساعت رپرفیوژن قرار گرفتند و تزریق صفاقی qte (100، 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم) را 1 ساعت قبل از رپرفیوژن دریافت کردند. در پایان مطالعه، بیضه چپ برای تجزیه و تحلیل بافت شناسی و اندازه گیری آنتی اکسیدان برداشته شد. نتایج: با توجه به نتایج ایسکمی/رپرفیوژن منجر به انحطاط لوله های منی و از بین رفتن اسپرماتوژنز شد. تجویز qte(200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم) به دنبال ایسکمی/رپرفیوژن تعداد زیادی لوله طبیعی منی برگ را نشان می‌دهد. ایسکمی/رپرفیوژن بطور معنی‌داری موجب افزایش سطح مالون دی آلدهید در بافت بیضه شد درحالی که تجویز qteموجب کاهش مقادیر آن شد (p <0.05). ایسکمی/رپرفیوژن یه طور معنی‌داری فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز را به کاهش داد(p <0.05). تجویز qteموجب به طور قابل توجهی فعالیت دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز بیضه را در موش‌های دچار ایسکمی/رپرفیوژن افزایش داد (p <0.05). نتیجه گیری نهایی: این یافته ها نشان می دهد که درمان با qte تاثیر مفیدی در برابر ایسکمی/رپرفیوژن دارد.