morpho-molecular characterization of cattle haemonchus nematodes from southeast of iran

Background: haemonchosis is one of the most important nematode infections in cattle population. knowledge of genetic diversity and morphological analysis can provide a foundation for understanding the drug resistance, epidemiological features, and control strategies in a geographical area. objectives: the aims of this study were to evaluate the morphological parameters and molecular targets (its1- its2 and beta-tubulin) of cattle haemonchus nematodes from southeast of iran and to find species diversity and benzimidazole resistance. methods: from may 2016 to april 2017, 300 abomasa of cattle slaughtered at slaughterhouses of zabol, zahedan, and iranshahr were inspected. ninety-eight adults male haemonchus nematodes were morphologically analyzed. for molecular analysis, the amplification of its1, 5.8s and its2 regions, and beta-tubulin fragment was done. results: all specimens were morphologically identified as h. contortus. the its2 sequencing and the phylogenetic tree revealed 99% similarity between h.contortus from this study and those from other parts of the world. there was no mutation in the positions and all nematodes were benzimidazole susceptible. conclusions: our results showed that although h. placei is the most common haemonchus species in the cattle around the world, h. contortus is mostly prevalent in southeast region of iran. moreover, it seems that the induction of benzimidazole resistance is less important in many parts of the world.

مشخصات ریخت شناسی و مولکولی نماتودهای جنس همونکوس در گاوهای جنوب شرق ایران

چکیدهزمینه مطالعه: همونکوزیز یکی از آلودگیهای مهم نماتودی در جمعیت گاوها محسوب میشود. برای فهم بهتر وضعیت مقاومت دارویی ، همه گیر شناسی و همچنین راهکارهای کنترل انگل در یک منطقه جغرافیایی، تشخیص صحیح گونه های موجود بر مبنای ژنتیک و ریخت شناسی ضروری به نظر میرسد.هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی پارامترهای ریخت شناسی و همچنین اهداف مولکولی (its1, its2 و ژن بتاتوبولین) در نماتودهای جنس همونکوس جداشده از گاوهای جنوب شرق ایران، به منظور یافتن تنوع گونه ای و مقاومت بنزیمیدازولی میباشد.روش کار: از اردیبهشت 1394 لغایت فروردین 1395، تعداد 300 شیردان از گاوهای کشتار شده در شهرستانهای زابل، زاهدان و ایرانشهر مورد ارزیابی قرار گرفتند. 98 کرم بالغ همونکوس جدا شده، از نظر ریخت شناسی بررسی شدند. برای مطالعه مولکولی قطعه کلی its1 ، 5.8 s و its2 و همچنین قسمتی از ژن بتاتوبولین مورد تکثیر واقع شدند. تعداد 20 کرم برای تعیین توالی قطعات its و همچنین بتا توبولین انتخاب گردیدند.نتایج: از نگاه ریخت شناسی تمامی نمونه های موجود همونکوس کونتورتوس تشخیص داده شدند. یافته های تعیین توالی مولکولی its2 و ترسیم درخت فیلوژنی، شباهت 99 درصد را بین نمونه های تحت بررسی و همونکوس کونتورتوس های سایر نقاط جهان نشان داد. تعیین توالی قطعه بتاتوبولین هیچگونه موتاسیونی را در کدونهای مرتبط نشان نداد و لذا تمامی نمونه های مورد بررسی حساس به بنزیمیدازولها تشخیص داده شدند.نتیجه گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اگرچه در سایر نقاط جهان شایعترین گونه همونکوس در جمعیت گاوها همونکوس پلاسه ای میباشد ولی در جنوب شرق ایران شایعترین گونه همونکوس کونتورتوس است. همچنین القا مقاومت بنزیمیدازولی در این انگل و در این نقطه از کشور از سایر نقاط جهان پایین تر است.واژه های کلیدی: بنزیمیدازول، ریخت شناسی، گاو، مولکولی، همونکوس