comparative regenerative effects of allogeneic bone marrow and patellar ligament fat pad mesenchymal stem cells on experimental superficial digital flexor tendonitis in new zealand rabbits

Background: cell therapy is applied in tendonitis to speed the healing process of tendon tissue and restore its functional properties. almost all types of stem cells can differentiate from the recipient cells after transplantation.objectives: the main goal of this study is to compare the effects of two sources of mesenchymal stem cells on tendon regeneration.methods: this study randomly divided 32 new zealand rabbits into 4 groups. the bacterial collagenase was induced at the superficial digital flexor tendon (sdft) of all rabbits, and the treatment was performed 48 hours after collagenase induction. group 1 was treated with allogeneic bone marrow mesenchymal stem cells (bmmscs). group 2 was treated with adipose-derived stem cells (adscs) from the patellar ligament fat pad. group 3 (sham group) was treated with 0.9% normal saline, and group 4 (control group) was left with no treatment. all rabbits were euthanized 2 and 4 weeks after surgery, and tendon samples were harvested. the histopathology was assessed by hematoxylin-eosin, masson’s trichrome, and vangieson’s dye, and tendon structure, fiber arrangement, cell nuclei, tissue inflammation, vascularity (angiogenesis), and density were surveyed.results: the tendon healing process in the bmmsc and adsc groups revealed better regeneration than the control and sham groups (p≤0.05). significant changes (p≤0.05) in some microscopic parameters were seen by comparing the bmmsc and adsc groups.conclusion: according to the present study, the injection of mesenchymal stem cells (bmmscs or adscs) showed beneficial results in tendon tissue healing. furthermore, adscs showed better regeneration of the injured tendon tissue than bmmscs.

مطالعه مقایسه‌ای اثرات ترمیمی سلول‌های بنیادی آلوژن با منشا مغزاستخوان و پد چربی لیگامنت کشکک بر روی تاندونیت تجربی در تاندون خم‌کننده انگشتی سطحی در خرگوش نیوزلندی

زمینه مطالعه: سلول‌درمانی در تاندونیت به منظور کوتاه کردن دوره بهبودی بافت تاندون و همچنین بازگشت ویژگی­‌های عملکردی آن به کار می­‌رود. تقریباً همه سلول­‌های بنیادی پس از تزریق، پتانسیل گسترده‌­ای برای تمایز به سلول­‌های گیرنده را دارا هستند.هدف: هدف اصلی این مطالعه مقایسه دو منبع سلول­‌های بنیادی مزانشیمی در بازسازی تاندون است.روش کار: در این مطالعه 32 خرگوش نیوزلندی به‌طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. کلاژناز باکتریایی به دنبال بیهوشی عمومی در تاندون خم‌کننده انگشتی سطحی (sdft)، همه خرگوش‌­ها القا شد و سلول درمانی 48 ساعت پس از القای کلاژناز انجام شد. گروه 1 با سلول‌­های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان آلوژنیک (bmmscs)، گروه 2 با سلول­‌های بنیادی مشتق‌شده از پد چربی رباط کشکک خرگوش نیوزیلندی و گروه 3 با نرمال سالین 0/9 درصد تحت درمان قرار گرفت. گروه 4 (گروه کنترل) بدون درمان باقی ماند. همه خرگوش‌ها در پایان هفته دوم و چهارم به‌روش انسانی معدوم و نمونه‌های تاندون جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی برداشت شدند. مطالعه هیستوپاتولوژی توسط رنگ­‌های هماتوکسیلین ائوزین، تری کروم ماسون و وانگیسون انجام شد و ساختار تاندون، آرایش فیبر، هسته سلولی، التهاب بافت، عروق‌زایی و تراکم بررسی شدند.نتایج: روند ترمیم تاندون در گروه‌های 1 و 2 بازسازی بهتری نسبت به گروه‌های3 و 4 نشان داد (0/50≤p). در برخی از پارامترهای میکروسکوپی بین گروه 1 و 2 تغییرات معناداری مشاهده شد (0/50≤p).نتیجه‌گیری نهایی: باتوجه‌به مطالعه حاضر، تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیمی bmmscsمشتق از بافت استخوان و چربیadscs ، نتایج مفیدی را در بهبود بافت تاندون نشان داد. علاوه‌براین adscها بازسازی بهتر بافت تاندون آسیب‌دیده را نسبت به bmmscها نشان دادند.