greater reproductive performance in holstein dairy cows with moderate length of anogenital distance at first service postpartum

Background: previous studies have indicated negative association of anogenital distance (agd) with fertility in dairy cows; however, the mechanism of inverse relationship is not completely understood. in this regard, postpartum uterine infections and their corresponding risk factors could diminish fertility of cows, yet there has been no research exploring the relationship between agd and postpartum disorders. objectives: the aim of this study was to investigate the relationship between agd and postpartum reproductive performance in dairy cows. methods: agd of holstein dairy cows of a commercial dairy herd (n = 290) was measured in millimeter at the first postpartum examination (days 28 to 32 postpartum). the cows were classified into three categories based on the agd length, including short (20% of cows with lowest values), intermediate (60% of cows with moderate values) and long (20% of cows with highest values) agds. additionally, data of postpartum reproductive variables were retrieved form the herd database. data was analyzed using sas software version 9.4. results: the rate of dystocia, twinning, retention of fetal membranes, puerperal metritis and clinical endometritis, calf birth weight, and days to first service did not differ among the various agd categories (p>0.05). however, proportion of male offspring was lower in the short agd cows than intermediate and long agd cows (p<0.05). furthermore, the first service conception rate was greater in the intermediate anogenital distance group than short and long anogenital distance groups (p<0.05). conclusions: in conclusion, the present study showed suboptimal first postpartum conception rate in the cows with minimal and maximal length of anogenital distance and indicated that this inferior fertility was not mediated through alteration in the rate of postpartum reproductive disorders.

عملکرد تولیدمثلی بهتر گاوهای شیری هلشتاین با طول فاصله آنوجنیتال متوسط در تلقیح اول پس از زایش

زمینه مطالعه: مطالعات پیشین مبین رابطه منفی فاصله آنوجنیتال با باروری در گاوها است، اما مکانیسم این رابطه معکوس به طور کامل مشخص نیست. در این رابطه، عفونت‌های رحمی پس از زایش و عوامل مخاطره مرتبط با این عفونت‌ها می‌توانند سبب کاهش باروری گاوها گردند، ولی هیچ پژوهشی تا به حال به بررسی ارتباط فاصله آنوجنیتال و مشکلات پس از زایش نپرداخته است. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی رابطه فاصله آنوجنیتال با عملکرد تولیدمثلی پس از زایش در گاوهای شیری به انجام رسید. روش کار: فاصله آنوجنیتال گاوها (تعداد = 290) همزمان با اولین معاینه پس از زایش به میلی‌متر اندازه‌گیری شد. گاوها بر اساس طول فاصله آنوجنیتال به سه دسته شامل فاصله آنوجنیتال کوتاه (20% جمعیت گاوها دارای کمترین مقادیر)، فاصله آنوجنیتال متوسط (60% جمعیت گاوها دارای مقادیر متوسط) و فاصله آنوجنیتال بلند (20% جمعیت گاوها دارای بیشترین مقادیر) تقسیمبندی شدند. به‌علاوه، داده‌های متغیرهای تولیدمثلی پس از زایش از پایگاه داده گله بازیابی شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SAS ویرایش شماره 4/9 آنالیز شدند.نتایج: نرخ سخت‌زایی، دوقلوزایی و جفت‌ماندگی، متریت پس از زایش و آندومتریت بالینی، وزن تولد گوساله و فاصله زایش تا اولین تلقیح در میان دسته‌های مختلف فاصله آنوجنیتال متفاوت نبود (05/0 < P). اما، درصد موالید نر در گاوهای با فاصله آنوجنیتال کوتاه نسبت به گاوهای با فاصله آنوجنیتال متوسط و بلند کمتر بود (05/0 > P). علاوه بر این، نرخ باروری در تلقیح اول پس از زایش در گروه فاصله آنوجنیتال متوسط بالاتر از گروه‌های فاصله آنوجنیتال کوتاه و بلند بود (05/0 > P). نتیجه‌گیری: در نتیجه، مطالعه حاضر بیانگر نرخ آبستنی در اولین تلقیح پس از زایش نامناسب در گاوهای دارای حداقل و حداکثر طول فاصله آنوجنیتال بود و نشان داد که این باروری کمتر از طریق تغییر در نرخ مشکلات تولیدمثلی پس از زایش حاصل نشده بود.