anti-nociceptive mechanisms of testosterone in unilateral sciatic nerve ligated male rat

Background: neuropathic pain is a chronic condition which is mediated by complex mechanisms exerted by the release of nerve neurotransmitter. a correlation exists between the sex hormones and neuropathic pain, however many aspects of this correlation still remain unclear. objectives: the aim of the current study was to determine the anti-nociceptive activity of testosterone and its interaction with the opioidergic, gabaergic, and dopaminergic receptors in sciatic nerve-ligated male rats. methods: in this study, 170 adult male rats were randomly allocated into the 4 experimental groups following the sciatic nerve ligation. in the experimental group 1, the animals were injected intraperitoneally (i.p.) with saline, testosterone (10 and 15 mg/kg), and morphine (5 mg/kg), and 30 minutes later with formalin into the plantar surface of the right paw. in the experimental group 2, the animals were injected with saline, testosterone (15 mg/kg), naloxone (2 mg/kg), and testosterone (15 mg/kg)+naloxone (2 mg/kg). in the groups 3 and 4, flumazenil (5 mg/kg) and yohimbine (2 mg/kg) were injected instead of naloxone. then, the time spent for paw licking was monitored for the first and second phases after the formalin injection. results: according to the results, the injection of testosterone in a dose dependent manner decreased the time of licking and biting in the injected paw compared to the control group (p<0.05). likewise, pretreatment with naloxone or flumazenil significantly decreased the anti-nociceptive effect of testosterone (p<0.05). while pretreatment with yohimbine significantly increased the anti-nociceptive effect of testosterone (p<0.05). conclusions: these results suggested testosterone has an anti-nociceptive activity and this effect is mediated by the opioidergic, gabaergic, and dopaminergic receptors in the sciatic nerve-ligated male rat.

اثرات ضددردی تستوسترون در انسداد یک طرفه عصب سیاتیک در موش صحرایی نر

هدف: هدف از مطالعه حاضر اثرات ضد دردی تستوسترون و تأثیر متقابل آن با گیرنده های اوپیوئیدی، گاباارژیک و دوپامینرژیک در موش صحرایی نر متعاقب لیگاتور عصب سیاتیک بود.مواد و روش‌ کار: در این مطالعه 170 موش صحرایی نر بالغ متعاقب لیگاتور عصب سیاتیک به طور تصادفی در 4 گروه آزمایش قرار گرفتند. در آزمایش 1 ، به حیوانات بواسطه سرم فیزیولوژی، تستوسترون (10 و 15 میلی گرم در کیلوگرم) ، مورفین (5 میلی گرم در کیلوگرم) تزریق شدند و 30 دقیقه بعد تزریق فرمالین به سطح کف پای راست انجام شد. در آزمایش 2 ، سرم فیزیولوژی، تستوسترون (15 میلی گرم در کیلوگرم) ، نالوکسان (2 میلی گرم در کیلوگرم) و تستوسترون (15 میلی گرم در کیلوگرم) + نالوکسان (2 میلی گرم در کیلوگرم) تزریق شد. در آزمایشات 3 و 4 فلومازنیل (5 میلی گرم در کیلوگرم) و یوهیمبین (2 میلی گرم در کیلوگرم) به جای نالوکسان تزریق شد. سپس زمان صرف لیسیدن پنجه در مرحله اول و دوم پس از تزریق فرمالین تعیین شد.نتایج: براسا یافته‌ها، تزریق تستوسترون به روش وابسته به دوز باعث کاهش زمان لیسیدن و گاز گرفتن در پنجه در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0(p < . پیش تزریق نالوکسان یا فلومازنیل به طور قابل توجهی اثر ضد درد تستوسترون را کاهش داد (05/0(p < . پیش تزریق با یوهیمبین به طور قابل توجهی اثر ضد درد تستوسترون را افزایش داد (05/0(p < .نتیجه‌گیری نهایی: نتایج نشان دهنده این است که تستوسترون دارای فعالیت ضد دردی بوده و این اثرات از طریق گیرنده های اوپیوئیدی، گابارژیک و دوپامینرژیک در موش نر متعاقب لیگاتور به عصب سیاتیک انجام می شود.