effects of pulsed electromagnetic field as a supplement to topical dimethyl sulfoxide and controlled exercise in treatment of equine sdf tendonitis

Background: equine superficial digital flexor (sdf) tendonitis is a very common cause of lameness in athletic horses inducing long lameness and prolonged recovery. multiple treatment protocols have been proposed for this injury none of which have been able to solve the problem completely. therefore, an affordable, widely available, and non-invasive thera-peutic protocol is sought in the horse industry. objectives: the present study aimed to compare the use of topical dimethyl sulfoxide (dmso) with a combination of topical dmso and pulsed electromagnetic field (pemf). methods: the subjects were divided into two groups of five polo ponies. the animals in the control group were treated by topical dmso and controlled exercise, while the ponies in the experiment group received the same protocol plus pemf on the injured tendon. results: the ultrasonographic factors evaluated in the current study were mostly similar between the two groups except for fiber alignment and echogenicity. the latter variables were shown to have a slightly better improvement in the test group indicating the minimal positive effects of pemf. in clinical evaluation, both groups were almost identical sug-gesting no impacts for pemf. conclusions: in conclusion, applying pemf using different protocols, such as more extended application at differ-ent frequencies is deemed necessary to elicit a favorable outcome of pemf for the treatment of sdf tendonitis.

اثرات میدان مغناطیسی نبض دار بعنوان مکملی بر دی متیل سولفوکساید موضعی و فعالیت بدنی کنترل شده در درمان التهاب تاندون خم کننده سطحی انگشت در اسب

زمینه مطالعه:  التهاب تاندون خم‌کننده سطحی انگشت در اسب یک علت بسیار شایع ایجاد لنگش در اسب‌هایی با کاربرد ورزشی است که باعث بروز لنگش و دوره بهبود طولانی مدت می‌گردد. برای درمان این عارضه پروتوکل‌های درمانی متعددی پیشنهاد شده است که هیچ‌یک منجر به رفع کامل این مشکل نشده‌اند. ازاین‌رو ابداع یک پروتکل درمانی ارزان، دردسترس و غیر تهاجمی در صنعت اسب مورد نیاز است.   هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه استفاده از دی‌متیل سولفوکساید موضعی در یک گروه با استفاده از دی‌متیل‌سولفوکساید موضعی به همراه میدان مغناطیسی نبض دار در گروه دیگری از اسب‌ها در درمان التهاب تاندون انجام شده است. روش کار: در این مطالعه دو گروه از اسب‌های چوگان مبتلا به التهاب تاندون خم‌کننده سطحی انگشت متشکل از پنج اسب در هر گروه انتخاب شدند و اسب‌های گروه کنترل به‌وسیلۀ دی‌متیل‌سولفوکساید موضعی و ورزش کنترل‌شده تحت درمان قرار گرفتند. اسب‌های گروه آزمایش علاوه بر درمانی عینا مشابه با گروه کنترل، به‌وسیله اعمال میدان مغناطیسی نبض‌دار روی تاندون مبتلا هم درمان قرار شدند. نتایج:  فاکتورهای سونوگرافی مورد مقایسه بین دو گروه تا حد زیادی مشابه بود به‌جز دو فاکتور امتداد فیبرها و اکوژنیسیته که در گروه آزمایش بهبود بیشتری نسبت به گروه کنترل نشان می‌داد. این یافته‌ها از اثرات مثبت جزیی میدان مغناطیسی در التیام آسیب تاندون حکایت دارد. در فاکتورهای بالینی مورد ارزیابی اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مشهود نبود. نتیجه گیری نهایی: برای حصول نتیجه مطلوب‌تر در استفاده از میدان مغناطیسی نبض‌دار باید پروتکل‌های متنوع دیگری اعم از درمان‌های طولانی مدت‌تر با فرکانس های متنوعی آزمایش شوند