efficacy of pre-synchronization and cidr on the outcome of short-term synchronization program in zandi ewes during the breeding season

Background: timed breeding programs are essential to implementing extensive artificial insemination (ai) programs in sheep. objectives: this study aimed to evaluate whether application of pre-synchronization and controlled internal drug releasing (cidr) before and during fixed time ai protocol, respectively, could enhance estrus synchronization and fertility of ewes. methods: a total of 120 ewes were randomly assigned into four experimental groups (n=30 in each group) considering age, weight, and body condition score (bcs). all ewes received gnrh (25 μg of alarelin acetate), and five days afterwards, pgf2α (75 μg d-cloprostenol) plus ecg (400 iu). in the control group, ewes received no additional treatment. in pre-synch group, ewes received two injections of pgf2α at 9-day interval three days before gnrh administration of main estrus syn-chronization protocol. in cidr group, ewes received 5-day cidr between gnrh and pgf2α of main estrus synchronization protocol. in pre-synch-cidr group, ewes received both two injections of pgf2α at 9-day interval and 5-day cidr. bloodserum progesterone concentrations were measured in all ewes prior to injection of pgf2α (day 5). all ewes were subjected to fixed time laparoscopic ai 48 hours after administration of the last pgf2α. results: no interaction was found between cidr and pre-synchronization protocols (p>0.05). progesterone concen-tration was higher in the cidr groups than in groups without cidr (p<0.0001). estrous cycle was not affected by pre-synchronization and cidr (p>0.05). the estrus was earlier in ewes with pre-synchronization compared to ewes without pre-synchronization following the last injection of prostaglandin (p=0.022). pregnancy rate, lambing rate, prolificacy rate, fecundity rate, lamb weight at birth, and lamb gender were not significantly different between the treatment groups (p>0.05). conclusions: in our study, estrus rate and reproductive parameters showed no significant differences between dif-ferent groups, although pre-synchronization advanced onset of estrus expression.

تاثیر پیش همزمان سازی و CIDR روی نتایج حاصل از برنامه های کوتاه مدت همزمان سازی در میش های نژاد زندی طی فصل تولید مثل

زمینه مطالعه:  بخش عمده‌ای از زباله‌های کشور ما از ترکیبات آلی تشکیل شده است، بنابراین محققان در حال مطالعه و اجرای تولید کودهای آلی به روش‌های مختلف از جمله کمپوست و ورمی‌کمپوست هستند. از طرف دیگر عصارۀ گلیکولیپوپروتئین ایزنیا فتیدا (G90) از فعالیت‌های زیستی بی‌شماری نظیر ضدانعقادی، فیبرینولیتیک، ضدتوموری، ضدالتهابی و باکتریواستاتیک برخورداراست. هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین هویت کرم بالغ ایزنیا فتیدا جدایۀ ایران بر اساس ویژگی‌های مولکولی، تهیه و آماده‌سازی گلیکولیپوپروتئین G90 و شناسایی الگوی الکتروفورتیک آن بوده است.   روش کار: کمپلکس پروتئینی G90 از کرم بالغ استخراج و به‌منظور شناسایی الگوی الکتروفورتیک از روش سدیم دودسیل‌سولفاتپلی‌آکریل‌آمید (SDSPAGE) استفاده شد. قطعه‌ای به ابعاد 1×1 سانتی‌متر از ناحیه کلیتلوم برای استخراج DNA(به دو روش مختلف) به کار برده شد. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با استفاده از DNA ریبوزومی (ITS2) و میتوکندریایی(COX1) انجام شد. نتایج حاصل از تعیین ترادف نوکلوتیدها و نیز روابط فیلوژنتیک بین آنها بررسی شد. نتایج: الگوی الکتروفورتیک کمپلکس پروتئین G90، تعداد10 باند با وزن مولکولی13014 کیلو دالتون را نشان داد. اندازه توالی ITS2 و COX1 به ترتیب 516 و 277 جفت باز بود. توالی‌های DNA ریبوزومی (با شماره دستیابی MN989855) و میتوکندریایی (با شماره دستیابی MN989928) در بررسی حاضر به ترتیب شباهت ۸۸٪ تا ۹۹٪ و ۹۹٪ را در مقایسه با ترادف‌های موجود در بانک جهانی ژن نشان دادند. نتیجه‌گیری نهایی: بر اساس یافته‌های به‌دست آمده از بررسی حاضر، توالیCOX1DNA در مقایسه با ۵ توالی موجود در بانک جهانی ژن، فاقد تفاوت معنی‌دار است، در حالیکه ترادف ITS2DNA نسبت به ۳ توالی موجود از اختلاف بیشتری برخوردار است. بررسی درخت شجره‌شناسی ترادف‌های به‌دست‌آمده نیز نتایج حاصل را تایید می‌کند. گلیکولیپوپروتئین G90 با توجه به فعالیت‌های زیستی بالقوه‌ای که دارد، می‌تواند در علوم پزشکی مورد استفاده قرار گیرد.