Comparative Assessment of Repc1 Antigen and Copro-Antigen For Diagnosis of Echinococcosis in Dogs

Background: diagnosis of echinococcus granulosus in the definitive host particularly in dog is a significant complication in the endemic area. objectives: the aim of this study is serological detection of e. granulosus in the infected dogs. methods: dot-elisa based on the copro-antigen and recombinant epc1 antigen (repc1) for antibody detection was performed. blood and fecal samples were collected from eleven treated puppies with 90000-100000 protoscoleces (90% viability) and four treated puppies with distilled water as controls, on day before challenge and 7, 14, 21, 28 and 35 days post challenges. furthermore, the blood and fecal samples were collected from 35 naturally infected dogs. results: in terms of experimentally infected dogs, sensitivity and specificity of dot- elisa were close for both antigens (copro- antigen, repc1) that were determined to be 100%, 88% for copro-antigen, and 100 and 94% for repc1, respectively. in the context of naturally infected dogs, our findings showed similar sensitivity in dot -elisa based on the anti-body detection (using repc1), and antigen detection (using copro-antigen), (100%), while these methods provided different specificity, about 75% for repc1 and 58% for copro-antigen. conclusions: our findings indicated that both antigens are qualified. repc1 antigen is not able to detect the infection during the first 15 days post-infection, whereas the antibody cannot be detectable. repc1 protein may work for screening of e. granulosus, while copro-antigen can be useful for diagnosis of current acute infection. however, both methods are recommended for screening of sheepdog, guard dogs and police dogs.

ارزیابی مقایسه ای آنتی ژن rEPC1 و آنتی ژن های مدفوعی در تشخیص اکینوکوکوزیس سگ ها

چکیده: زمینـه مـطالعه: تشخیص اکینوکوکوس گرانولوزوس در سگ بعنوان میزبان نهایی یکی از مهمترین چالشهای این آلودگی بویژه در مناطق اندمیک آن است. هدف: هدف از مطالعه حاضر تشخیص اکینوکوکوس گرانولوزوس در سگ های آلوده است. روش کار: بدین منظور روش الایزای نقطه ای (DOTELISA) برای شناسایی آنتی ژنهای مدفوعی، همچنین با استفاده ازآنتی ژن نوترکیب rEPC1 برای شناسایی آنتی بادی های ضد انگل مورد استفاده قرار گرفت. در مطالعه حاضر 11 توله سگ با 100000 90000 پروتواسکولکس(90% زنده) و4 توله سگ با آب مقطر چالش شدند. نمونه های خون و مدفوع توله سگ ها قبل از چالش و روزهای 35، 28، 21، 14و7 پس از چالش جمع آوری شد. نمونه های خون و مدفوع از 35 سگ که بطور طبیعی سایر آلودگیهای کرمی داشتند نیزجمع آوری گردید. نتایج: در سگ هایی که بطور تجربی در آزمایشگاه آلوده شده بودند،حساسیت و ویژگی آزمون الایزای نقطه ای با هردو آنتی ژن بهم نزدیک بود و بترتیب 100% و 91% بدست آمد. در سگ هایی که بطور طبیعی آلودگی به سایر کرمهای انگلی داشتند با استفاده ازآنتی ژن نوترکیب rEPC1، حساسیت 100% و ویژگی 75% بدست آمد. در این گروه سگها آنتی ژنهای مدفوعی حساسیت 100% و ویژگی 50% را نشان دادند. نتیجه گیری نهایی: این نتایج نشان می دهد که هردو آنتی ژن در تشخیص آلودگی کارایی قابل قبول دارند. آنتی ژن نوترکیب قادر به تشخیص آلودگی طی 15 روز اول پس از آلودگی نیست چون هنوز آنتی بادی به میزان قابل اندازه گیری نرسیده است، این آنتی ژن می تواند برای آرمونهای غربالگری مورد استفاده قرار گیرد. بمنظور تشخیص آلودگی بویژه در سگ های گله، سگ های نگهبان و سگ های پلیس که ارزشمند هستند، بکارگیری توام هردو آنتی ژن توصیه می شود. کلمات کلیدی: اکینوکوکوزیس در سگ، آنتی ژن نوترکیب EPC1 ، آنتی ژن مدفوع، الایزا نقطه ای