the effect of enzymatic pre-treatment of corn or soybean meal on their phytate content under different in vitro conditions

Background: phosphorous is one of the expensive nutrients in poultry feed. therefore, improving the bioavailability of this nutrient in feed ingredients could be effective for lowering the cost of feed. objective: this study was performed to evaluate the effect of pretreatment of feed ingredients by commercial enzymes and different levels of ph on releasing of phosphorus from phytate under in vitro condition. methods: three solutions including distilled water, hcl 0.5% and hcl 1% (with ph=5.5, 2.12 and 2.12 respectively) and three enzymes (none, biophytase, rovabio excel ap, and rovabio max ap) were used to determine phytate content of corn and soybean meal. first, each sample was supplemented with the enzymes and pretreated under above mentioned solutions for 3 hours at 25 and 40 °c. results: the results indicated that pretreating of corn samples with biophytase or rovabio max ap and different solutions (at 25 °c and 40 °c for 3 hours) reduced phytate content significantly. the best results obtained with corn samples supplemented with rovabio max ap and mixing by hcl 1% at 25°c, so that phytate content decreased up to 99.5% in comparison with control. the same results were also obtained for soybean samples. the highest reduction in phytate content (up to 47.4%) was observed by adding rovabio max ap and hcl 1% solution at 40°c. conclusion: it could be concluded that pre-treating of corn and soybean meal with several manners such as using commercial enzymes including phytase and solutions with different ph were effective to reduce phytate content that means increasing bioavailability of phosphorous.

تأثیر پیش فرآوری آنزیمی بر محتوای فیتات در ذرت یا کنجاله سویا تحت شرایط آزمایشگاهی

زمینه مطالعه: فسفر یکی از گران‌ترین مواد مغذی موجود در تغذیه طیور می‌باشد. بنابراین، افزایش زیستفراهمی این ماده مغذی می‌تواند در کاهش هزینه خوراک موثر باشد. هدف: این مطالعه جهت ارزیابی تأثیر پیش‌فرآوری اجزاء خوراک تحت تأثیر مقادیر مختلف pH و آنزیم‌های تجاری بر میزان فیتات در شرایط آزمایشگاهی است. روش کار: سه محلول ( آب مقطر، اسید هیدرو کلریدریک 5/0 % و 1% (به ترتیب دارای pH مساوی 5/5، 12/2 و 88/1)، سه آنزیم تجاری (فاقد آنزیم، Rovabio Excel AP، Biophytase،Rovabio Max AP) برای تعیین میزان فیتات در ذرت و کنجاله سویا استفاده شد. ابتدا هر یک از نمونه‌ها با فراورده‌های آنزیمی مخلوط و بعد از افزودن محلول‌های فوق، یرای مدت 3 ساعت و در دو دمای 25 و 40 درجه سانتی‌گراد پیش‌فرآوری شدند و در نهایت میزان فیتات در نمونه‌های مواد غذایی اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج نشان دادند که پیش‌‌فرآوری ذرت از طریق افزودن آنزیم Biophytase یاRovabio Max AP و محلول‌های دارای سطوح مختلف pH (در دمای 25 و 40 درجه سانتی‌گراد به مدت 3 ساعت) مقدار فیتات را به طور معنی‌داری کاهش داد. این امر به معنی افزایش آزادسازی فسفر از فسفر فیتاته و بهبود قابلیت زیست فراهمی آن می‌باشد. بهترین نتیجه با افزودن AP Rovabio Max در دمای 25 درجه سانتی‌گراد و محلول اسید هیدروکلریدریک 1% به نمونه‌های ذرت بدست آمد، به‌طوری‌که در مقایسه با گروه شاهد میزان فیتات را تا حدود 5/99 درصد کاهش داد. در ارتباط با نمونه‌های کنجاله سویا نیز نتایج تقریبا مشابهی بدست آمده، به‌طوری‌که بیشترین میزان کاهش فیتات ( تا 4/47 درصد) در نتیجه افزودنAP Rovabio Max و محلول اسید هیدروکلریدریک 1% به نمونه‌ها در دمای 40 درجه سانتی‌گراد حاصل گردید. نتیجه‌گیری: از نتایج حاصل می‌توان نتیجه گرفت که پیش فرآوری ذرت و کنجاله سویا با روش‌های مختلف مانند استفاده از آنزیم‌های تجاری حاوی فیتاز و محلول‌هایی با سطوح مختلف pH برای افزایش زیست‌فراهمی فسفر سودمند می‌باشد.