Effects of Prepubertal Nutrition Plan on Blood Metabolites and Some Physiological Responses in Kurdish Female Lambs At Weaning and Breeding

Background: pre-pubertal nutrition managements are considered essential for animal health, optimizing production and reproductive performance in livestock. objectives: in this study, the effects of dietary low and high energy and protein provisions on body growth, blood metabolites and inherent safety index were investigated in pre-pubertal kurdish female lambs. methods: we fed 40 healthy kurdish female lambs (30±8.6 days old and weighing 10.2±3.4 kg) were randomly divided into one of two experimental diets in pre-weaning period: high energy and protein (hep, 2.50 mcal me/kg dry matter (dm) and 148 g cp/kg dm) or low energy and protein (lep, 2.02 mcal me/kg dm and 87 g cp/ kg dm). at the time of weaning, one half of lambs from each group was randomly separated and assigned to hep or lep. so there were four treatment groups in post-weaning period: h-h (hep pre- and post-weaning); h-l (hep pre-weaning and lep post-weaning); l-h (lep pre-weaning and hep post-weaning) and l-l (lep pre and post-weaning, control group). treatment effects on dry matter intake, milk intake, serum metabolite profiles, inherent safety index and growth were examined. results: pre-pubertal plane were significantly affected above mention parameters at post- weaning period (p<0.05). in the post-weaning period, dietary treatment did significantly decrease affect all blood metabolites concentration (p<0.05) expect calcium levels. the numbers of white blood cell, neutrophil, lymphocytes and monocytes of h-l treatment were higher than other groups (p<0.05). conclusions: it has been observed that diet energy and protein and body energy reserves are much important regulators of growth and health indicators in kurdish female lambs.

اثر برنامه تغذیه قبل از بلوغ بر متابولیتهای خونی و برخی از پاسخ های فیزیولوژیکی بره های ماده کردی در زمان شیرگیری و جفتگیری

پیش زمینه: مدیریت تغذیه قبل از بلوغ بر سلامت، تولید مطلوب و عملکرد تولید مثلی حیوانات ضروری است. هدف: در این مطالعه تاثیر جیره با انرژی و پروتئین پایین و بالا بر رشد بدن، متابولیت‌های خونی و شاخص سلامت ذاتی در بره میش‌های کردی در قبل از بلوغ بررسی شد. روش کار: برای این منظور 40 رأس بره میش کردی سالم (سن 6/8 ± 30 روز و وزن 4/3 ± 2/10 کیلوگرم) به صورت تصادفی در پیش از شیرگیری به یکی از دو جیره آزمایشی اختصاص داده شدند: جیره با انرژی و پروتئین بالا (HEP: 2.50 مگاکالری انرژی قابل متابولیسم در کیلوگرم ماده خشک و 148 گرم پروتئین خام در کیلوگرم ماده خشک) یا جیره با انرژی و پروتئین پایین (LEP: 2.02 مگاکالری انرژی قابل متابولیسم در کیلوگرم ماده خشک و 87 گرم پروتئین خام در کیلوگرم ماده خشک). در زمان شیرگیری نیمی از بره‌های هر گروه جدا و به صورت تصادفی به جیره HEP یا LEP اختصاص داده شدند. بنابراین در دوره پس از شیرگیری چهار تیمار وجود داشت : HH : HEP پیش و پس از شیرگیری)، HL : HEP در پیش و LEP در پس از شیرگیری)، LH: LEPدر پیش و HEP در پس از شیرگیری) و LL : LEP در پیش و پس از شیرگیری، تیمار کنترل). اثر تیمارها روی مصرف ماده خشک، مصرف شیر، متابولیت‌های سرم، شاخص‌های ایمنی ذاتی و رشد بررسی شد. نتایج: برنامه تغذیه‌ای قبل از بلوغ پارامترهای ذکر شده را در دوره پس از شیرگیری را به طور معنی‌داری تحت تاثیر قرار داد (P<0.05). تیمارهای آزمایشی در دوره پس از شیرگیری به طور معنی‌داری غلظت متابولیت‌های خونی به استثنای کلسیم را کاهش داد (P<0.05). شمار سلول‌های سفید خون، نوتروفیل‌ها، لیمفوسیت‌ها و مونوسیت‌های تیمار HL نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (P<0.05). نتیجه‌گیری، مشاهده شد که میزان مصرف انرژی و ذخایر بدنی عامل مهم تنظیم کننده رشد در بره‌میش‌های کردی است.