اثربخشی آموزش گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی بر سطح پرخاشگری

هدف این پژوهش، شناسایی میزان اثربخشی آموزش گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی بر سطح پرخاشگری زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد بود. ‌این پژوهش، یک مطالعه آزمایشی با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد در سال 1391 تشکیل می‌دادند. حجم نمونه پژوهش، 40 نفر زندانی بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده چند‌مرحله‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل جایگزین گردیدند. از پرسش‌نامه عمومی ‌‌پرخاشگری (agq)، به‌عنوان ابزار غربالگری استفاده گردید. سپس برنامه آموزش گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی، به مدت 12 جلسه یک و نیم ساعته بر روی اعضای گروه آزمایشی اجرا شد. پس از پایان مداخله درمانی پس‌آزمون و بعد از یک ماه آزمون پیگیری از هر دو گروه اخذ گردید. نتایج نشان داد که بین میانگین نمره پرخاشگری دو گروه در مرحله پس‌آزمون و پیگیری، تفاوت معنی‌دار وجود دارد. در‌نتیجه، می‌توان گفت: آموزش گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی بر کاهش پرخاشگری زندانیان مرد زندان مرکزی شهرکرد موثر است.