|
|
|
|
دین‌داری و کیفیت رابطه با والدین با هویت اخلاقی نقش تعدیل‌کننده خودتنظیمی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
محمدی مصیری فرهاد ,حاجلو نادر ,عباسیان مینا
|
|
منبع
|
روان شناسي و دين - 1392 - دوره : 6 - شماره : 4 - صفحه:105 -117
|
|
چکیده
|
هدف این پژوهش تعیین میزان نقش تعدیل‌کنندگی خودتنظیمی نسبت به دین‌داری، کیفیت رابطه با والدین و هویت اخلاقی بود. روش این پژوهش، توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری، دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 92-1391 بودند. نمونه آماری 180 نفر دانشجوی دختر به روش نمونه‌گیری چند‌مرحله‌ای تصادفی انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های نگرش‌سنج مذهب، هویت اخلاقی، خودتنظیمی و والد– کودک استفاده شد. نتایج نشان داد که مسیر دین‌داری به خودتنظیمی، دین‌داری به هویت اخلاقی نمادین، خودتنظیمی به هویت اخلاقی درونی، و خودتنظیمی به هویت اخلاقی نمادین معنادار هستند. با لحاظ آثار غیرمستقیم دین‌داری بر هویت اخلاقی از طریق خودتنظیمی، ضریب اثر دین‌داری از طریق خودتنظیمی بر هویت اخلاقی نمادین و هویت اخلاقی درونی معنادار می‌باشد، اما مسیرهای کیفیت رابطه با والدین به هویت اخلاقی درونی و کیفیت رابطه با والدین به خودتنظیمی معنادار نبود. ازاین‌رو، می‌توان خودتنظیمی را به‌عنوان یک میانجی مناسب در رابطه بین دین‌داری و هویت اخلاقی در نظر گرفت. در مجموع، خودتنظیمی و دین‌داری نقش مهمی در ارتقا هویت اخلاقی ایفا می‌کنند.
|
|
کلیدواژه
|
the quality of relationship with parents ,religiosity ,symbolic moral identity ,internal moral identity ,self-regulation ,کیفیت رابطه با والدین ,دین‌داری ,هویت اخلاقی نمادین ,هویت اخلاقی درونی ,خودتنظیمی ,نوعیه الصله مع الوالدین ,التدین ,الهویه الاخلاقیه الرمزیه ,الهویه الاخلاقیه الباطنیه ,التنظیم الذاتی
|
|
آدرس
|
دانشگاه محقق اردبیلی, ایران, دانشگاه محقق اردبیلی, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|