اثربخشی خانواده‌‌درمانی با الگوی شناختی ـ رفتاری مذهب‌محور بر عملکرد خانواده‌ بر سازگاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر متوسطه شهر اهواز

هدف ‌این پژوهش، بررسی اثربخشی خانواده‌درمانی مبتنی بر الگوی شناختی- رفتاری مذهب‌‌محور، بر ناسازگاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان پسر سال اول الی چهارم دبیرستان بوده است. از میان زوجین مراجعه‌کننده به کلینیک تخصصی محقق، برای مشاوره خانواده و حل تعارضات خانوادگی از روش نمونه‌گیری در دسترس، تعداد 40 نفر انتخاب شدند. آنان به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای مورد‌استفاده در‌ این پژوهش، پرسش‌نامه ارزیابی عملکرد خانواده، پرسش‌نامه سازگاری دانش‌آموزان دبیرستانی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بودند. گروه آزمایش 10 جلسه 45 دقیقه‌ای خانواده‌درمانی شناختی- رفتاری مذهب‌محور دریافت کردند، درحالی‌که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. نتایج حاصل آشکار ساخت که تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ عملکرد خانواده، سازگاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان وجود دارد (001/0 > p). در گروه آزمایش، در مقایسه با پیش‌آزمون و گروه کنترل عملکرد خانواده به‌طور معنی‌‌داری افزایش یافته بود. همچنین میزان سازگاری رفتاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان گروه آزمایش، به‌طور معنی‌داری در مقایسه با پیش‌آزمون و گروه کنترل افزایش یافت. نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که خانواده‌درمانی مبتنی بر الگوی شناختی - رفتاری مذهب‌محور، بر بهبود عملکرد خانواده، سازگاری و عملکرد تحصیلی دانش‌آ‌‌موزان پسر دبیرستانی شهر اهواز موثر بوده است.