بازسازی مقیاس یکپارچه‌ هوش معنوی: اعتباریابی، رواسازی، بررسی ساختار عاملی و فرآوری نسخه‌های موازی

هوش معنوی «توانایی فطری و تجربه‌پذیرِ آدمی ‌در افزایش سازگاری از طریق کنش‌ها و دریافت‌های معنوی» است. تلاش برای دست‌یابی به ابزار اندازه‌گیری معتبر، روا، منعطف و پژوهش‌پذیر در این زمینه و رویکرد معنویت‌گرایانه، هدف اصلی این پژوهش است.از‌این‌رو، نسخه کوتاه «مقیاس یکپارچه هوش معنوی» برگزیده و به فارسی برگردانده شد و در اختیار 414 تن از داشجویان دانشگاه گیلان (275 دختر و 139 پسر)، با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شده بودند، قرار گرفت. با تحلیل سوالات مقیاس بر پایه محاسبه قدرت تشخیص، و حذف برخی سوالات، 7 عامل «جهت‌گیریِ درون بنیاد، امیدِ مومنانه، پذیرش، معناجویی، پیوندگرایی، ثبات درونی و همسازی» به‌دست آمد که بر روی هم 48 درصد واریانس کل پرسش‌نامه را تبیین می‌کرد. همچنین با بهره گرفتن از روش نمره‌های t، هنجار و دامنه برش مقیاس آماج 40 گویه‌ای تعیین شد و دو نسخه موازی 20 گویه‌ای با مشخصه‌های آماری و ویژگی‌های روان‌سنجیِ مقایسه‌پذیر و بارهای عاملی همسان فراهم آمد.